خلاصه ماشینی:
"لکن این گفته پاسخی اساسی برای سؤالهای فوق نیست زیرا اولا دانشمندان علوم قرآن در بحث اسباب نزول یادآور شدند که همهء آیات و سورههای قرآن کریم دارای شأن نزول نیستند،بلکه بسیاری از آیات و سورهها بدون اینکه حادثهء خاصی موجب شده باشد، به گونهء ابتدایی و به منظور هدایت انسانها نازل گردیدهاند و مهمتر اینکه قرآن کریم پیامی است جاودانه برای همهء عصرها و نسلها و خورشیدی است تابنده و ماندگار در طول زمان، لطائف و دقایق نهفته در تفاوت آیات آن را نمیتوان صرفا به حل مشکلات و حوادث صدر اسلام مربوط و منحصر دانست و علاوه اینکه این پاسخ تنها میتواند تفاوت سورهها را تا اندازهای توجیه کند و اما در جهت اینکه چرا اساسا آیات قرآن کریم تحت عنوان«سوره» قرار گرفتهاند پاسخی ارائه نمیکند.
معنی واژگان قرآن کریم را مانند رویدادها و حادثههای اجتماعی میتوان دانست، همانطور که حادثه و رویداد اجتماعی را با توجه به شرایط زمان و مکان و جو اجتماعی میتوان تجزیه و تحلیل و تفسیر کرد و به رمزوراز،علل وقوع و نتایج و آثار آن پی برد و هیچگاه نمیتوان در حوادث اجتماعی به طور مجرد،به ژرفا و عمق آن نظر افکند زیرا رفتارها و رویدادهای اجتماعی نوعا تحت تأثیر و انعکاس شرایط و برخاسته از حال و هوای محیط هستند و به تعبیر دیگر رویداد،نهاد جمعی و در ارتباط با رخدادهای دیگر است و در قرآن کریم باید گفت واژگان نیز هیچگاه بدون توجه به فضای احاطهگر سوره و آیات قبل و بعد،معنی کامل خود را به دست نمیدهند و در واقع معنی الفاظ برایندی است از فضای موجود در سوره و آن سوره است که فضای اصلی واژگان را میسازد و از اینجا دشواری کار تفسیر و نقص ترجمهها و اندازه بهرهء آنان از حقیقت و عدم امکان ترجمهء واقعی و اینکه واژگان حاصل یک معنا در همه جا نیستند،آشکار میگردد."