خلاصه ماشینی:
"[مجسمه] وضعیت احتمال [دیوید فراید و مجسمهسازی تعاملی] علی رضا بهارلو (به تصویر صفحه مراجعه شود) در سالهای 0691،0791 و 0891 مفهوم پست مدرن کاربرد وسیعی در زمینههای ادبی،موسیقی،معماری و نقاشی در اروپا و امریکا یافت.
بهطور کلی،آنچه در هنر تعاملی از اهمیت برخوردار است،فعالیت و حضور بینندهء اثر است که این حضور گاهی با قدمزدن در اثر یا فضای آن،گاهی با (به تصویر صفحه مراجعه شود) وارد کردن ورودیهای نگاشتاری یا بصری از خارج و در برخی از موارد با شرکت کردن و داخل شدن به اثر مشخص میشود.
org) در میان هنرمندان معاصر،بخشی از آثار دیوید فراید2، هنرمند امریکایی،در زمره این هنر قرار میگیرند.
طرحها و الگوهای اصلی دیوید فراید،که شامل نشانههای امروزی شده،عکس پدیدههای آسمانی،تصویر بافتهای سلولی و مجسمهها و گویهای سنگ با تأثیرات متقابل هستند،همگی به نوعی،تلفیقی از اسلوبهای سنتی و (به تصویر صفحه مراجعه شود) روند مدرن امروزی را بیان میکنند.
آنها حرکات خود را در الگوها و و مسیرهایی جدید و ممتد،با رقصپردازی روان و سیال8، آرایش و نظم میدهند،به طوری که در حین تحرک گاهی با یکدیگر برخورد میکنند و گاهی نیز درحالیکه به دور خود میچرخند،به آرامی از میان هم میگذرند و بعضا بدون اینکه باهم تماس برقرار کنند،برهم تأثیر میگذارند و سرنوشت دیگری را تغییر میدهند.
فراید قادر است به هریک از این گویهای دستساز جامد و توپر،شخصیتی منحصر دهد و به آنها اجازه دهد بتوانند به اصوات موجود واکنش نشان دهند و هریک بهطور متفاوت رفتار کنند."