چکیده:
بر اساس تعریف UNDP توسعه انسانی یعنی«گسترش فرآیند انتخاب افراد».برای کمی کردن آن از شاخصی به همین عنوان استفاده می شود. که از سه شاخص :امید به زندگی،آموزش و درآمد است.در این تحقیق به بررسی و برآورد شاخص ذکر شده در مناطق روستایی ایران پرداخته ایم.بر اساس محاسبات انجام شده،میانگین شاخص توسعه انسانی در مناطق روستایی ایران در سال 1365 برابر 357/0 بوده است که در طول یک دهه با رشد متوسط سالانه 8/2 درصد به 469/0 در سال 1375 رسیده است.با توجه به ارزش شاخص توسعه انسانی در هر دو مقطع 1365و1375 چنین استنباط می شود: تمام مناطق روستایی کشور دارای توسعه انسانی پایین هستندو که خود می تواند منشاء بسیاری از نابسامانی های اجتماعی باشد.یکی از این مقوله مهاجرت از روستا به شهر است.ابعاد منفی مهاجرت کاملا مشهود است.و عواملی که می تواند به دنبال خود به همراه داشته باشد. در نتیجه نیاز به توجه بیشتر به مناطق روستایی بیش از پیش حائز اهمیت است و نیاز به مطالعه در این بخش ضرورت می یابد
In this paper assess development indexes such as: Human development index (HDI) in rural region in two period، 1986 and 1996. To calculate this indexes، we show rate of development in rural region. compare between two-time show trends of development in decide.
Most of calculated indexes show that margin rejoins worse of central region in development. The different is very mach between of margin and central in Iran. The margin region of Iran likes sestan & bluchestan and kordestan have below development. Growth of development indexes shows a duality between theirs. According to this study the average of HDI for rural regions increased through the last decade، however with regaed to the HDI between 1986 and 1996 we can conclude that rural regions of Iranian provinces suffer due to the lower human development in spite of growth in the rate of HDI ough the decade.
خلاصه ماشینی:
"اهمیتی که شاخص توسعه انسانی در رشد و توسعه بهطور کلی دارد، با بررسی زیر شاخصهای آن کاملا مشهود است، مانند تأثیر آموزش بر رشد اقتصادی، تأثیر آموزش بر امید بهزندگی، ارتباط بین بهداشت و بهرهوری بهنمونهای از آنها در ادامه اشاره میشود: تأثیر آموزش و پرورش بر رشد: آموزش و پرورش یکی از عواملی است که از جنبههای زیادی بر رشد اقتصادی اثر میگذارد نخستین راه تأثیر آموزش بر توسعه، پرورش تخصصها و مهارتهای خاص است که در فرایند تولید بهآن نیاز است 1 اقتصاددانانی که درباره توسعه کشورهای جهان سوم مطالعه میکنند، همگی بر این باورند که آموزش و پرورش محور اصلی رشد اقتصادی بهشمار میآید.
لازم بهذکر است، شاخص GDI شاخص توسعه انسانی تعدیل شده بر حسب جنسیت است که برای محاسبه آن همان متغییرهای شاخص توسعه انسانی مورد استفاده قرار میگیرند با این تفاوت که در شاخص GDI میزان موفقیت کشور، منطقه، استان در زمینه ارتقای امید بهزندگی، دسترسی بهآموزش و درآمد با توجه بهاختلاف زنان و مردان در برخورداری از آنها تعدیل میشود.
با توجه بهارزش شاخص توسعه انسانی در سال 1365، برای ارتقاء HDI نهتنها باید سرمایهگذاری در تمام مناطق صورت میگرفت بلکه استانهایی که در ردههای پایین جدول قرار داشتند، مانند مناطق روستایی استانهای کردستان، خراسان، آذربایجان شرقی و غربی، کرمانشاه، مرکزی، سیستان و بلوچستان، زنجان، ایلام، همدان و...
در حالت کلی میتوان چنین بیان کرد: هر چند در طول یک دهه گذشته شاخص توسعه انسانی برای همگنتر شدن رشد یافته است, ولی هنوز نیاز بهبرنامهریزی و سرمایهگذاری برای مناطق روستایی ایران ضروری بهنظر میرسد."