چکیده:
در این مقاله نویسندگان به بررسی اثر درآمدهای نفتی بر توزیع درآمد در ایران طی
سالهای 1381-1347 پرداختهاند. شاخص به کار گرفته شده در توزیع درآمد، ضریب جینی
است. در این مقاله از روش جها (1999) که بر اساس یک تابع کاب ـ داگلاس است، الهام
گرفته شده است. روش تخمین الگو، بهرهگیری از مباحث همجمعی و مدل خود همبستگی با
وقفههای توزیعی (ARDL) است. نتایج به دست آمده از برآورد مدل نشان میدهد که
درآمدهای نفتی سبب نابرابرتر شدن توزیع درآمد در کل کشور و در فضای شهری میگردد.
اما در مورد این تاثیر در فضای روستایی به صراحت نمیتوان اظهار نظر نمود.
خلاصه ماشینی:
"3) معرفی مدل مدل ارائه شده در این مقاله به صورت زیر میباشد: (1) که در اینجا: Gini = شاخص توزیع درآمد که با روش جینی محاسبه شده است، GDDP = تولید ناخالص داخلی سرانه به قیمت ثابت 1376، P2 = نرخ تورم، PIF = سرمایهگذاری بخش خصوصی به قیمت ثابت 1376، EF = نسبت اشتغال که از نسبت جمعیت شاغل به جمعیت فعال بهدست آمده است، ROIL = درآمدهای حاصل از فروش نفت به قیمت ثابت 1376، RTAX = درآمدهای مالیاتی دولت به قیمت ثابت 1376، GC= مخارج جاری دولت به قیمت ثابت 1376، GI= مخارج سرمایهای دولت به قیمت ثابت 1376 است.
بدین لحاظ آزمون فرضیة صفر (ریشه واحد) عدم وجود رابطة «همجمعی» بلندمدت انجام میشود, زیرا لازمة آنکه الگوی پویای برآورد شده در روش خودبازگشتی با وقفههای توزیعی به سمت تعادل بلندمدت گرایش یابد آن است که مجموع ضرایب متغیر وابسته در وقفههای متفاوت, کمتر از یک باشد: اکنون میتوان فرض عدم وجود هم جمعی بین متغیرهای مدل را آزمون میکنیم, کمیت آمارة t مورد نیاز برای انجام آزمون فوق به صورت زیر محاسبه میشود: کمیت بحرانی در سطح اطمینان 95 درصد برابر 82/3- است که این کمیت توسط بنرجی , دولادو و مستر (1999) محاسبه شده است (نوفرستی, 99:1378-91).
از نتایج جالب توجه این مدل اثر درآمدهای مالیاتی است که در کل کشور، فضای شهری و فضای روستایی با ضریب جینی رابطة منفی داشته و از نظر آماری نیز قابل قبول است و نشاندهندة بهبود شاخص نابرابری درآمدی است."