چکیده:
ارزش افزوده، یکی از معیارهای ارزیابی عملکرد واحدهای اقتصادی است. آمارهای مربوط به شاخص های مختلف اقتصادی کارگاه های صنعتی استان های کشور به همراه ارزش افزوده آن ها، هر سال در قالب طرح «آمارگیری از کارگاه های صنعتی» توسط مرکز آمار ایران جمع آوری می شود. مطالعه حاضر با استفاده از یکی از جدیدترین روش های انتخاب متغیر، باعنوان تابع تاوان SCAD، در پی یافتن مهم ترین عوامل موثر بر ارزش افزوده کارگاه های مذکور است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در بازه زمانی 1376 تا 1385، میزان تحصیلات نیروی کار، نوع مدیریت کارگاه ها، پرداختی بابت خدمات حسابرسی، هزینه تحقیقات، هزینه تبلیغات و ارزش زمین، به ترتیب در بالاترین درجه اهمیت برای ایجاد ارزش افزوده کارگاه های صنعتی قرار دارند.
This paper is analysing the role of economic reforms on the labour market in Iranian industry in economic reform period (1990-2005)، and in turn، it is comparing it with closed economic period (1979-1989). In order to do the above comparative analysis، the manufacturing industry has been categorized based on Hecksher-Ohlin and Gause methodology. Accordingly، we have some industrial groups، including، export oriented، import competitor، non-trade، oil industries (in 3 and 4 ISIC، rev levels). The result shows that: open economic policies has increased the real wage، but has not declined the inequality between skilled and non-skilled labours. The growth rate of productivity of trade industries، the real production and the value added of those industries have increased considerably during 1990-2005 period. Employment elasticities and the share of women in industrial employment have also enhanced in that period.
خلاصه ماشینی:
مطالعهي حاضر با استفاده از يکي از جديدترين روشهاي انتخاب متغير، باعنوان تابع تاوان SCAD، در پي يافتن مهمترين عوامل مؤثر بر ارزش افزودهي کارگاههاي مذکور است.
مطالعهي حاضر با استفاده از اطلاعات جمعآوري شده از طرح مذکور، درپي يافتن مهمترين عوامل مؤثر بر ارزش افزودهي کارگاههاي صنعتي با ده نفر کارکن و بيشتر است.
در مطالعهي حاضر براي بررسي عوامل مؤثر بر ارزش افزوده از تابع توليد زير استفاده شده است: به تصویر صفحه مراجعه شود که در آن K، متغيرهاي مرتبط با سرمايهي فيزيکي، L، متغيرهاي مربوط به نيروي انساني، En، متغيرهاي مربوط به مصرف انرژي، Ed، متغيرهاي مربوط به آموزش نيروي انساني، M، متغيرهاي مديريتي کارگاههاي صنعتي، Qw، متغيرهاي مربوط به نوع مالکيت کارگاهها، O، ساير متغيرهاي مؤثر بر ارزش افزودهي کارگاههاي صنعتي و y ارزش افزودهي کارگاه صنعتي مورد نظر است.
7- تحليل دادهها در اين بخش توسط تابع تاوان SCAD، مهمترين عوامل مؤثر بر ارزش افزودهي كارگاههاي صنعتي با ده نفر كاركن و بيشتر را با استفاده از دادههاي جمعآوري شده از طرح «آمارگيري از كارگاههاي صنعتي» توسط مركز آمار ايران در فاصلهي سالهاي 1376 تا 1385 تعيين ميكنيم.
با توجه به ساير ضرايب به دست آمده ميتوان عنوان كرد که آموزش، بالاترين تأثير مثبت را در رشد ارزش افزودهي کارگاههاي صنعتي استانهاي ايران در طول دورهي مورد بررسي داشته است.
J. (1994), Incomplete Panels: A Comparative Study of Alternative Estimators for the Unbalanced One- Way Error Component Regression Model, Journal of Econometrics, 62, 67 – 89.