چکیده:
با از بین رفتن مرزهای فیزیکی میان کشورها و کسب مزایای زیاد حاصل از جهانی شدن،تمایل کشورهای مختلف برای عضویت در سازمان تجارت جهانی شدت یافته است.ایران نیز سالیان متمادی درخواست خود را برای عضویت،به این سازمان تحویل داد ولی با مخالفتهای پیدرپی ایالات متحده مواجه شد و برای مدتی نامعلوم در این راه ناکام ماند.تا اینکه در سال 4831 تقاضای عضویت ناظر ایران در سازمان تجارت جهانی پذیرفته شد و عضویت محتمل ایران به این سازمان و پیامدهای مثبت و منفی آن ذهن بسیاری از اقتصاددانان را به خود مشغول کرده است.در این مقاله صنعت فرش کشور به عنوان یکی از قدرتمندترین صنایع ایران در قبال پیوستن به سازمان تجارت جهانی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و در انتها پیشنهادات و راهکارهایی نیز ارائه خواهد شد.افزایش تبلیغات و تحقیقات بازاریابی،بهترین راهحل برای بقا در عرصه بین المللی میباشد.همچنین دستیابی به صلح جهانی و از بین رفتن تحریمهای مختلف علیه ایران نیز میتواند به استمرار حضور این صنعت در جایگاه بهترین تولیدکنندگان کمک قابل توجهی کند.
خلاصه ماشینی:
"4. آینده مبهم صنعت فرش دستباف ایران در چشمانداز جهانی صادرات فرش دستباف ایران در پنج سال گذشته روند نزولی داشته و پایین بودن قیمت فرش کشورهای رقیب در مقایسه با فرش ایران و هماهنگ بودن آن با سلایق بازارهای جهانی نیز از عوامل عمده رشد برخی از کشورها در بازارهای جهانی به شمار میرود،اما شایان ذکر است که ایران تا سال 1385 همچنان رتبه اول بازار جهانی را به خود اختصاص داده بود،اما در سالهای بعد جایگاه خود را در صدر جدول بهترین صادرکنندگان به کشورهای چین و هند سپرد9.
اما با در نظر گرفتن این واقعیت که فرش دستبافت ایران از نظر قیمت و کیفیت،تغییری نکرده و محصولات سایر کشورها نیز از لحاظ کیفیت،نقشه و طرح،نیروی انسانی ماهر و قیمت دارای برتری خاصی به محصولات داخلی کشور ما نمیباشند12،میتوان دریافت که عمده مشکلات این صنعت، عدم تبلیغات بازاریابی و کمبود آموزشهای لازم به بازاریابان برای افزایش فروش و افزایش سهم بازار میباشد.
در این مقاله، برای تعیین نقاط ضعف و قوت صنعت فرش ایران به بررسی محیط داخلی(وضعیت صنعت فرش در داخل کشور)از طریق ماتریس ارزیابی عوامل داخلی19(اولویتبندی قوتها و ضعفها براساس میزان اهمیت و اثر بر عملکرد یا قابلیت رقابتی شرکت)پرداخته و نتایج زیر استخراج شده است: 1-2-6.
عمده مشکل صنعت فرش ایران تحریمهای سیاسی و اقتصادی و عدم کفایت تبلیغت بازاریابی برای افزایش صادرات و مشتریان و در واقع استراتژی توسعه بازار و محصول میباشد.
با توجه به مفروضات مطرحشده،به دستاندرکاران صنعت فرش کشور پیشنهاد میشود برای بازپسگیری جایگاه این محصول در صدر جدول صادرکنندگان،با به کارگیری فنون نوین بازاریابی و بویژه بازاریابی الکترونیکی که مسلما به شناخت بهتر نیازها و خواستههای مشتریان منجر میشود،در جهت ارتقا و بهبود موقعیت و افزایش صادرات گام بردارند."