خلاصه ماشینی:
"مهم ترین دلایل مخالفت با شبیه سازی انسانی از دیدگاه آیین کاتولیک عبارت اند از: احتمال شکست از نظر علمی، ضرورت تولید مثل جنسی برای ایجاد فرد جدید، تحمیل هویت خود بر شخص شبیه سازی شده، غصب جایگاه خداوند، نقض کرامت انسانی، نقض حق کودک برای داشتن والدین، تنزل انسان به شیئ، مغایرت با حق «نادانی» و جهل نسبت به آینده، امکان سوءاستفاده های مختلف و فروپاشی نهاد خانواده.
وی با استناد به یافته های علمی در این عرصه می گوید: «همان گونه که همه رویان شناسان می دانند، زایگوت تک سلولی انسانی، یا رویان بیشتر رشدیافته یا نطفه، موجودی انسانی است»[68] سخن کوتاه، از نظر آیین کاتولیک جنین در تمام مراحل زیستی خود، از لحظه باروری به بعد دارای هویت و شخصیت انسانی است و ما چیزی به نام پیش رویان[77] با همین نگرش و تأکید بر ماهیت و شخصیت انسانی رویان است که در بسیاری از اسناد کلیسای کاتولیک، نام های گوناگون جنین که ناظر به مراحل رشد آن است، آگاهانه و عامدانه به جای یکدیگر به کار می رود و از نظر اخلاقی فرقی میان زایگوت، پیش رویان، رویان، نطفه، مورولا، بلاستوسیست و جنین گذاشته نمی شود.
»[78] بدین ترتیب، از نظر آیین کاتولیک شبیه سازی درمانی، غیر اخلاقی است و هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد; زیرا نهایتا این کار مستلزم ایجاد و سپس نابودی جنین است و از این نظر گناهی مضاعف[84] بنابراین، از نظر آیین کاتولیک، حیات انسانی از لحظه باروری آغاز می شود و تقسیم های رایج علمی درباره مراحل مختلف رشد جنین به معنای ارزشگذاری متفاوت درباره حق حیات او نیست و رویان دو سلولی همانند جنین نه ماهه محترم و به همان اندازه انسان است."