چکیده:
این مقال بر آن است که پلورالیسم را از منظر قرآن مورد بررسی قرار دهد.
برخی برآنند که میتوان بر اساس آیات قرآن به پلورالیسم اعتقاد پیدا کرد. برای مثال به آیه «لکل جعلنا منکم شرعة و منهاجا؛ ما برای هر کدام از شما
آیین و طریق روشنی قرار دادیم». آنان اعتقاد دارند که چون اختلاف شرایع ناشی از اراده الهی است، امر مذمومی نمیباشد.
مؤلف، این دیدگاه را مورد نقد قرار میدهد و بر آن است که این آیه فقط بر تعدد شرایع از دیدگاه قرآن کریم دلالت دارد و نه بر حقانیت فعلی تمام
آنها. در حال حاضر شریعت حق، اسلام و کتاب مهیمن قرآن است.
خلاصه ماشینی:
"» در حالی که شریعت ثابت نیست و هر یک از پیامبران اولوالعزم دارای شریعتی مخصوص بودهاند «لکل جعلنا منکم شرعة ومنهاجا؛ (19) از همین رو این شریعتها اولا: همگی بر اساس دین واحدی که همان اسلام و تسلیم در برابر خداوند است بنا نهاده شدهاند و ثانیا: نقاط مشترکی با یکدیگر دارند؛ چنان که در آیه 13 شوری آمده، خداوند همان شریعتی را برای مسلمانان تشریع نمود که به نوح، ابراهیم، موسی و عیسی سفارش کرده بود و علاوه بر آن، احکام خاصی را نیز بر پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلم وحی کرد.
بر طبق این تفسیر جمله «و لو شاءالله لجعلکم امة واحدة» در واقع بیانکننده سبب اختلاف شرایع الهی است، یعنی اگر سؤال شود که چرا خداوند شرایع و مناهج را متعدد قرار داده است، پاسخ آن خواهد بود که: چون خداوند انسانها را با استعدادها و قابلیتهای گوناگون آفریده و این تعدد و اختلاف استعدادها مقتضی تعدد شرایع و مناهجالهی است؛ چرا که هر شریعت و منهاجی متناسب با استعداد امتی وضع شده تا آنان را به کمال برساند و آنگاه که امتها مراحل ابتدایی سیر تکاملی خود را طی کردند و در وضعیت تقریبا مشابهی قرار گرفتند، خداوند برای همه آنان شریعت اسلام را نازل کرد و کتاب قرآن را فرستاد که مهیمن بر دیگر کتابهای آسمانی است."