چکیده:
همة ادیان جهان به گونهای معتقدند که هرگاه بشر به لحاظ معنوی و اخلاقی پا در
انحطاط و ورطة هلاک گذارد، و از مبدأ هستی فاصله گیرد، و جهان را تاریکی جهل، غفلت
و ستم در برگیرد، شخصیتی نجاتدهنده ظهور خواهد کرد. در هر آیینی، به صورت رمز به
حقایقی اشاره شده که با معتقدات آیینهای دیگری توافق و هماهنگی دارد.
در آیین مزدیسنا هم اعتقاد به موعود نهایی و منجی آخرالزمان، از عقاید رایج و
استوار است و در متون مقدس زرتشتی (اوستا و کتب روایی پهلوی) افزون بر بشارت و
اشارت به ظهور رهانندة عدالتگستر (سوشیانت)، از تولد، ظهور، یاران و دستاوردهای
نهضت او سخن گفته شده است.
در این مقاله کوشیدهایم دیدگاه زرتشت را دربارة موعود نهایی (سوشیانت) از متون
مزدیسنا استخراج و بررسی کنیم.
Almost in every religion of the world there is a be¬lief that when human society declines to a state of moral and spiritual degeneration and separates from the origins of existence، and the world is deluged with the darkness، negligence، cruelty and injustice، a savior messiah will appear. In all religious creeds، one can find certain resem¬bling realities expressed or referred to symbolically.
In Mazdaysina too، there is a strong belief that the soashyant، promised savior will appear. In Zoroastrian sa¬cred writings (Avesta and Pahlavi texts) there are predic¬tions and statements about the birth، rise، disciples، and achievements of a just messiah called soashyant.
It is attempted in this paper to extract and examine the Zoroastrian views about the promised messiah from Mazdaysina sacred texts.
خلاصه ماشینی:
"در آیین مزدیسنا هم اعتقاد به موعود نهایی و منجی آخرالزمان، از عقاید رایج و استوار است و در متون مقدس زرتشتی (اوستا و کتب روایی پهلوی) افزون بر بشارت و اشارت به ظهور رهانندة عدالتگستر (سوشیانت)، از تولد، ظهور، یاران و دستاوردهای نهضت او سخن گفته شده است.
از این قطعات به خوبی دریافت میشود که عقیده به موعود آخرالزمان و این که کسی خواهد آمد و جهان را از چنگال اهریمن خواهد رهانید وآدمیان را از یک زندگی بیگزند بهرهمند خواهد ساخت، نزد ایرانیان بسیار قدیم و شاید منسوب به خود مؤسس دین مزدیسنا است (مصطفوی همان: 55؛ پورداود، همان: 10).
از توضیحات کتابهای روایی پهلوی پیرامون منجیان سهگانة آیین مزدیسنا به دست میآید که نبرد خیر و شر، نیکی و بدی به نوعی تقدیر خود اهورامزدا است و در این میان، سه موعود آخرالزمان، سه نقطة اوج و در عین حال سه نقطة عطف دین زرتشتی شمرده میشوند.
نتیجه از آنچه گذشت میتوان نتیجه گرفت که در آیین مزدیسنا همچون سایر آیینهای جهان، اعتقاد به موعود نهایی و منجی آخرالزمان، یکی از عقاید رایج و استوار است و در تمام متون زرتشتی اعم از کتاب مقدس اوستا، تفاسیر و متون روایی پهلوی، افزون بر بشارت و اشارت به ظهور رهاننده و عدالتگستر، از تولد (نژاد، چگونگی، زمان و مکان)، ظهور (علائم، زمان، مکان، دستاوردها) و یاوران او (زندگان و مردگان = جاودانیها) سخن گفته شده است."