چکیده:
جهانشناسی توصیفی از جهان را بهعنوان یک کل ارائه میدهد. در این مقاله نقش باورهای دینی در جهانبینی بررسی شده است. بهنظر نگارنده، جهانشناسی جدید فاقد معیارهای مناسب، کافی برای انتخاب نظریهای خاص میباشد و نظریههای جهانشناختی بهراحتی آزمونپذیر نیستند. درنتیجه، باورهای دینی در آنها نقش اساسی را ایفا میکنند.
خلاصه ماشینی:
"انجام این کار بدون ارائة فرضهای نظری پیرامون ماهیت جهان امکانپذیر نیست برخی از این فرضها ممکن است ذاتا اثباتپذیر نباشد و بنابراین جهانشناسی ما بر چنین فرضهای ارائهشدهای مبتنی است، زیرا مشاهدات ستارهشناختی و فیزیک محلی به انحای مختلف بسطپذیرند بنابراین، مسئله اصلی انتخاب و توجیه پیشفرضهایی است که برای بنای مدلی از جهان مورد نیاز است.
با این حال فرانک تیپلر (Frank Tipler) فیزیکدان اثبات کرده است که ساختن مدلهای خلقتگرای ابطالپذیر (falsifitible creationist models) امکانپذیر است: غیر ممکن است بتوان نظریه ابطالپذیری را ارائه داد که طبق مشاهدات بیشمار، عمر عالم را میلیاردها سال نشان دهد در حالیکه ادعا میشود عمر عالم تنها به چند هزار سال میرسد.
باید به این نکته واقف بود که جابجایی خطوط طیفها قطعا یک سری ویژگیهایی مشاهدهای را نشان میدهد که مخالف عقیدة گسترش عالم میباشد: خطوط طیفهای کهکشانهای نزدیک به هم در فواصل منظم با هم یکی میشوند11 و آرپ12 (Arp) به موارد بسیاری اشاره کرده است که در آن کهکشانهایی که ظاهرا از نظر فیزیکی به هم متصلاند خطوط طیف بسیاری مختلفی را دارا میباشند اخیرا جهانشناسیهای مختلفی ارائه داده شده13 که برخی از آنها حتی وجود یک عالم ایستا را تأیید میکند.
Stoeger, Contemporary Cosmology and Implications for the Science-Religion Dialogue, in Physics, Philosophy and Theology: A Common Quest for Understanding, edited by I.
J. Tipler, The Omega Point Theory: A Model of an Evolving God, in Physics, Philosophy and Theology: A Common Quest for Understanding, edited by J."