خلاصه ماشینی:
"سینماها،دیسکوتکها،میکدهها،شهرهای بازی و بسیاری دیگر از مظاهر تمدن امروز،گریزگاههایی هستند که بشر برای گریز از حقیقت وجود خویش ساخته است.
نسبت سینما با حقوباطل یکسان نیست و از این لحاظ، استفاده از سینما در خدمت اشاعهی دین و دینداری،با دشواریهای خاصی همراه است که اگر مورد غفلت واقع شود،اصل مطلب منتفی خواهد شد.
سینما نیز به تبعیت از این پیشداوری کلی،ظرفی فرض میشود که با مظروف خود پیوند ذاتی و ماهوی ندارد.
چه بخواهیم و چه نخواهیم در تمدن امروز روش و ابزار اصالت دارد و سینما نیز از این حکم کلی خارج نیست.
اگر محتوای سینما بخواهد که سوی حق و اسلام متمایل گردد،تکنیک سینما،یعنی مجموعهی روشها و ابزار آن،حجابی است که باید خرق شود،در این نکته برای اهل معنا معانی بسیاری نهفته است...
وسیله و پیام در رسانههای گروهی یک چیز است و بنابراین نباید سینما یا تلویزیون را چون ظروفی مجوف تصور کرد که میتوانند هر محتوایی را بپذیرند."