خلاصه ماشینی:
"با این وجود اسفانگیز آنگاه است که تهیهکنندهی سینمای ایران و صاحب پر فروشترین فیلمهای سالهای کنونی به کلیشه دل خوش کند،سادهپسندانه بیندیشد و این ماجرا را رواج دهد بدون اینکه تقلایی برای ارتقای محتوایی و فنی کرده باشد* چشمانداز مثبتی از سینمای کمدی نداریم مهرزاد دانش متأسفانه سینمای کمدی در ایران آن روالی را که باید به صورت پیشرو و منطقی بپیماید طی نکرده است؛در واقع سینمای کمدی ما عمدتا در لایههای لودگی و روحوضی-ساختار آثاری که متعلق به دهههای پیشین است-باقیمانده و کمتر ارجاعی به نمونههای مدرنتر مانند کمدیی موقعیت و یا کمدی هجو،براساس مایههای آشنا،صورت گرفته است.
البته اگر بخواهیم بحث را به صورت کلیتر دنبال کنیم باید متذکر شویم موضوعی که در بیشتر گونههای سینمایی به چشم میخورد این است که مثلا در زمینهی ملودرام یا سینمای وحشت و یا موزیکال همچنان تجربیات غنی و پیشرفتهیی نداریم؛شاید تنها ژانری که در این خصوص قابل دفاع است ژانر جنگی باشد که شکل بومی آن سینمای دفاع مقدس است،بنابراین سینمای کمدی هم مثل سایر گونههای سینمایی در مناسبات سینمای ما شکلی کهنه و غیر پیشرو دارد*"