خلاصه ماشینی:
"یکی از ویژگیهای اساسی این اثر دوری جستن مؤلف کتاب از هرگونه جزماندیشی است به همین روی در مجموعهی فصلهای کتاب به خوبی میتوان با مطالب متنوع و گستردهیی روبهرو شد که به ویژه برای دانشجویان رشتههای سینما و زبان و زبانشناسی میتواند جذاب و خواندنی باشد.
در این اثر که چندلر بدون توجه به فرضیهها و نظریههای معروف زبانشناسی و بدون استفاده از دیدگاههای زبان شناسان برجستهیی همچون:«سوسور»،«یاکوبسن»،«چامسکی» و بسیاری از ساختارگرایان و پساساختارگرایان، هرگز نمیتوانسته است پیوندهای میان«زبان بصری»از جمله«سینما»و سایر رسانههای بصری و هنرهای تصویری،به تحلیل مبانی نشانهشناسانه بپردازد،فرصت مناسبی برای خوانندهی حرفهیی اینگونه آثار و به ویژه دانشجویان رشتههای هنر،سینما،نمایش و زبانشناسی پیش آمده است تا در زمانهی ما که کاربرد تصویر همچنان روبه افزایش است، در نشانهشناسی نیز،از«رولان بارت»به بعد، به همان اندازه که به نشانههای زبانی توجه شده است،نشانههای بصری(دیداری)نیز در سطحی گسترده به کار گرفته شود."