خلاصه ماشینی:
"بحثی را که برای این نشست،در نظر گرفتهایم،«علل پیوستن ارتش به مردم و انقلاب اسلامی است»و اینکه چرا ارتشی را که رژیم پهلوی با همه امکانات و فرصتهایی که در اختیار آن قرار داده بود،در جریان مبارزهء دین مردم و حاکمیت،در نهایت،طرف مردم را گرفت و از انقلاب حمایت کرد و به انقلاب پیوست و از آنچه که حاکمیت و ایالات متحده آمریکا توقع داشتند که برای آنها فداکاری کنند،روی برگرداند و این فداکاری،برای رژیم پهلوی و علیه ملت اتفاق نیفتاد.
این نشان میدهد که در این زمان،نفوذ قابل توجهی در بخشی از ارتش اتفاق افتاده بود،منتها برای اینکه بحث را مختصر کنم،و به نوعی به طرح پرسش بحث امروزمان برسم،آن را با بیان واقعیتی که در این زمان وجود دارد،مطرح میکنم و آن این است که،عمدهء فرماندهی ارتش که با ایدئولوژی شاهنشاهی و حمایت مستقیم شخص شاه،پایهریزی شده بود،بیش از هرچیز،به نیروهای طرفدار و وفادار به سلطنت متکی بود.
این است که بعد از مدتی،در کنار ضعف در تصمیمگیری و بحران تصمیمگیری و نبود ارادهء سرکوب،ناکارآمدی ایدئولوژی هم مطرح میشود،و این،سبب گرایش سریع نیروهای ارتش به یک نظام منسجم با رهبری که ایدئولوژی را در تمام شرایط زندگی سرایت میدهد و اعتماد بیشتری میتوان به او داشت،میشود.
ایشان معتقد بودند که هیچ راهی جز تغییر نظام سیاسی پذیرفتنی نیست،و این تغییر باید با تکیه بر همکاری و مشارکت همهء نیروهای مردم صورت گیرد که بخشی از آنها نظامیان هستند،و به همین خاطر هم اجازهء برخورد مسلحانه را نمیدادند و سیاست مسالمتآمیز دعوت از سربازان و افسران به ترک مقابله با مردم و رویگردانی از خدمت به طاغوت و به اصطلاح سیاست«گل در برابر گلوله»را در پیش گرفتند."