خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) طنز، بستری برای انتقال مفاهیم عبرتانگیز در فرهنگ قرآنی دکتر علی شیخ مهدی* مقدمه برای هریک از ما بارها پیش آمده است که در محل کار تحصیل،خیابان یا خانه با اموری خوشایند یا ناخوشایند برخورد کردهایم و به تبع آن،احساس درونی خود را،اعم از شادی و ناراحتی،به نوعی بروز داده و حتی دچار حالاتی چون خنده و گریه شدهایم.
2 ارسطو در خطابه و فن شعر خویش با وضوح بیشتر و برخلاف نظر بدبینانه استادش افلاطون توضیح میدهد که خندیدن به هنگام مشاهده رفتار فرودستان و فرومایگان در نمایشهای کمدی موجب پالایش (به تصویر صفحه مراجعه شود)روانی(کاتارسیس)میگردد.
5 از میان پیروان گروه دوم،توماس هابز،فیلسوف انگلیسی را مثال آورد که معتقد است شخص به موضوعات کمدی بدین دلیل میخندد که خود را در موضع برتر میبیند و اعمال خندهآور را به افراد بیخرد که فرومایه هستند نسبت میدهد.
او در این کتاب معتقد است که خندیدن به اعمال مکانیکی افراد بدان دلیل است که غیرعقلانی است به عبارت دیگر برگسون نیز همانند برخی اندیشمندان خنده را به دلیل ناهمخوانی با خرد میداند و تماشاگر را نیز در گروه خودبرتر بین قرار میدهد.
9خندیدن تماشاگر بر اعمال بازیگران چنین نمایشنامههایی گرچه از موضع برتری و بر اثر تضاد با عقلانیت است اما آزادسازی انرژی عصبی محبوس شده آنچنان نمیپاید زیرا بلافاصله احساس همذاتپنداری با آنچه بر سرنوشت بازیگر قربانی شرایط حاکم است،شادی اولیه و سطحی ما جایش را به تفکر عمیق میدهد تا دریابیم که خود نیز تا چه پایه همانند بازیگران روی صحنه رفتار کرده و میکنیم.