چکیده:
در هنر ایرانی سدههای میانه،سیستم زیرشبکههای چندوجهی که بر بهکارگیری وسیع ساختارهای هندسی مبتنی است،تنها روشی است که برای صحت آن اثبات مستندی موجود است.هنرمندان و صنعتگران ایرانی بهطور گستردهای از این روش بهره گرفتهاند؛که خود دال بر مهارت بالای آنان یا همکاری ایشان با هندسهدانان در سرتاسر جهان اسلام میباشد. علیرغم این،اشتباه محض خواهد بود اگر فرض کنیم که این تنها روش در طراحی کاشیها و الگوهای تزیینی در هنر ایرانی است.رهیافت قطعهای (معرق)مبتنی بر تقابل رنگ قطعات کاشی روش دیگری است که توسط هنرمندان ایرانی با استفاده از شیوهی سعی و خطا به کار رفته است.
خلاصه ماشینی:
رهیافت قطعهای (معرق)مبتنی بر تقابل رنگ قطعات کاشی روش دیگری است که توسط هنرمندان ایرانی با استفاده از شیوهی سعی و خطا به کار رفته است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 2:ساختن ناصحیح یک مربع از سه مربع واحد این راهحل به نظر کسی که در هندسه تخصصی ندارد،درست به نظر میرسد،اما میتوان نشان داد که چنین نیست.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 3:ساخت یک مربع از سه واحد مسألهی جالب دیگری که بوزجانی در کتابش ارائه میکند ساخت یک مربع از کنار هم گذاشتن تعداد متناهی مربع کوچکتر با اندازههای مختلف است.
(شکل 9) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 9:سه قطعه،قطعات پایه و الگوی نهایی برگ انجیر مسألهی جالب دیگری که بوزجانی توسط چیدن مربعها حل کرد این بود که هرگاه m 2+n 2,m?n مربع داده شده باشند،میتوانیم دو مستطیل متشابه به طول m و عرض n بسازیم.
شکل زیر الگویی بهنام«کلاه»عرضه میکند که نمیتواند توسط فقط دو قطعه که یکی نگاتیو دیگری است(بدون استفاده از قطعات تکرنگ) با استفاده از برش مسأله(5 مربع)تولید شود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 12:ساخت چندوجهی جهت تولید الگوی(کلاه) شبکه زیر توسط دستهای از برش و چسباندن 13 مربع همچون شکل 10 تولید شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 13:شبکه ساختهشده با روش سعی و خطا از قطعات حاصل از برش 13 مربع فاصلهها و همپوشانیها در تولید قطعات تزیینی کتاب«جفت کردن اشکال مشابه یا متناظر»زیر شبکههای متعددی از هندسه تزیینی که حاصل یک سلسلهنشستها بین هنرمندان و هندسهدانان است ارائه مینماید.