خلاصه ماشینی:
"175 انگلیسیها در 19 مارس 1917 در بیانیهای به دو زبان عربی و انگلیسی بعد از تعریف و تمجید بسیار از مردم عرب،مدعی شدند که انگلیس برای آزادسازی اعراب از شر دولت عثمانی به این سرزمین آمده است و اعراب از سرزمین حجاز قیام خود را علیه دولت عثمانی آغاز نمودهاند و شریف حسین نیز همپیمان انگلستان میباشد.
در پی آن از ویلسون،نایب کمیسر عالی دولت بریتانیا در عراق،خواست برنامه نظرخواهی عمومی از مردم عراق را ترتیب دهد و پاسخ سه سئوال را از مردم عراق جویا شود: 1-آیا تشکیل یک دولت مستقل عربی تحت الحمایه دولت بریتانیا که امتدادش از ولایت موصل تا خلیج فارس باشد موافق هستید یا خیر؟ 2-آیا تمایل دارید که بر این دولت عربی یک شریف عرب حاکم باشد؟ 3-این فرد چه کسی باشد؟218و219 بدین منظور ویلسون یازدهم دسامبر به نجف آمد و روز بعد با سید کاظم یزدی ملاقات کرد و مسئله را به طور سربسته مطرح نمود.
294 فیصل در مدت باقی مانده تا زمان تاجگذاریاش سعی کرد رضایت خاطر مردم عراق بویژه علمای شیعه را کسب کند و به کرات با شیخ مهدی خالصی ملاقات نمود و به وی قول داد که در صورت پادشاه شدن در جهت استقلال کامل عراق و اخراج بیگانگان گام بردارد و در صورت تخطی از این اصول از مقام خود کنارهگیری کند.
(341)-بعد از افتتاح مجلس،جمعی از علما مانند سید ابو الحسن اصفهانی،میرزا حسین نائینی،سید عبد الحسین طباطبایی و سید حسن طباطبایی،با امضا تعهدنامهای مبنیبر عدم دخالت در امور سیاسی در آوریل 1924 م به عراق بازگشتند (الوردی،علی،لمحات اجتماعیه من تاریخ العراق الحدیث،ج 6،صص 3-260)."