خلاصه ماشینی:
"4. بهای انقلاب اسلامی برای ملت ایران به اندازهای بود که در هنگامه جنگ هشت ساله بیش از دویست هزار پارهتن خود را فدای آن کند.
آیا نشانی آشکارتر از این برای نگهداری از ایندستآورد بزرگ میتوان یافت؟اینجانباختگان دیروز ما و همسایگان امروز خدا،شرکای بلافصل انقلاب بودند.
آنها جای چنگال خفقان را در گلوی خود حس کرده بودند و قیمت نوازش آزادی،دستشان بود.
آنها میدانستند که اگر فرش همگانی جمهوریت جای تخت یک نفره دیکتاتوری را گرفته،چههزینهای بالای آن رفته است.
بازمانده ایننسل در میانسالی خود همچنان گرمای پیروزی را در تپشهای قلب خویش نگاه داشته است.
اگر اینفرماندهان باشند-که هستند-و اگر اراده گماردن آنها بر کارها باشد-که معلوم نیست چنین ارادهای هست یا نه-با برچیدن سفره ظاهرسازان و تعطیلی کارخانه ریاکاران، میتوان گرمای پیروزی را که در قلب و روح نسل انقلاب به جای مانده،در جان نسل نو پراکند."