خلاصه ماشینی:
"طبیعی است که انسانهای عادی باید این معرفت را از طریق دانشاندوزی توأم با تأمل و تعمق به دست آورند و قرآن که کاملترین کتاب انسانسازی است کلام خود را با «بخوان» آغاز میکند و آنگاه درباره آفرینش انسان سخن به میان میآورد که چگونه شریفترین مخلوق را از خون بسته میآفریند، زان پس او را آنچه نمیداند، میآموزد و برای تفکر و تدبر فرا میخواند و بدین شیوه مهمترین ابزار گفت و گو را که همان شناخت و آگاهی است به دست وی میسپارد.
اگر بنیان روابط اجتماعی بر پایه گفتن و شنیدن، این آموخته قرآنی، استوار گردد بدون تردید همه کشمکشها فرو مینشیند، ظلم و بیدادگری از جامعه رخت برمیبندد، صلح و دوستی زیستگاه انسانی را عطرآگین میسازد و تفرقه و جدایی به همدلی و همبستگی مبدل میگردد."