خلاصه ماشینی:
"از مطالعه دقیق قرآن کریم چنین برمیآید که کتاب آسمانی مسلمانان توجه شایانی به موضوع گفتوگو داشته و این توجه بهنحوی است که قسمت مهمی از دعوت انبیای عظام بهوسیله اسلوب گفتوگو طرح شده و برخی از دستورات الهی نیز در این قالب ارائه میشود.
انواع گفتوگو در قرآن گفتوگوهای قرآنی با استفاده از معیارهای گوینده و متن، میتواند بهطور مشخص به پنجنوع تقسیم شود: 1 - احتمالا معمولترین گفتوگو، گفتوگوی پیامبر(ص) و مردمی است که بهسوی آنها فرستاد شده است.
در این آیات هرچند خداوند سخن میگوید ولی آیه بعدی (سوره شعراء، آیه 18) با واکنش فرعون به این درخواست و درحالیکه موسی(ع) را خطاب قرار میدهد آغاز میشود و بدینترتیب گفتوگویی جدید شکل میگیرد.
چنین فرض شده است که موسی(ع) درخواست را در مقابل فرعون تکرار کرده است ولی از آنجا که این مسئله به شکلی روشن بیان نشده است، آیه 17 بهعنوان حلقه ارتباطی بین دو گفتوگو عمل میکند و از اینرو به هر دو تعلق دارد.
وی هنگامی که از سوی خداوند مأمور میشود تا نزد فرعون برود، ترس و التهاب از خود نشان میدهد و با کلماتی سخن میگوید که ممکن است هر موجود فانی بدان کلمات سخن گفته باشد (آیات 12 تا 14 سوره شعرا).
اساسا بیان پراحساس روح فردی، شعر عربی پیش از اسلام18 را واداشته تا کمتر از گفتوگو بهره ببرد درحالیکه قرآن - که برنامه فعالیت اجتماعی در قالب مبارزه را تدارک دیده است - روابط بین جوامع مسلمان و غیرمسلمان عرب را - از یکسو و خود جامعه اسلامی را از سوی دیگر - به شکل گفتوگو انعکاس میدهد."