خلاصه ماشینی:
"آری این عضو گر چه کوچک بوده تکه گوشتی است که به این طرف و آن طرف میگردد ولکن طاعت یا گناه توسط آن بسیار عظیم و بزرگ است زیرا مرز ایمان و کفر از هم شناخته نمیشوند مگر بشهادت زبان و نیز هدایت جز به دلالت و راهنمائی او واقع نمیشود و هیچ موجودی و یا معدومی و خالق و مخلوقی و متخیل و یا موهوم و یا مظنونی نیست جز اینکه زبان معترض اثبات و یا نفی آن میشود زیرا هر آنچه که مربوط به انسانها میشود تعبیر از آن را،تنها زبان متکفل است به حق و یا باطل پس زبان پا به پای علم و همراه آن حرکت میکند و این خاصیت در سایر اعضاء وجود ندارد1زیرا مثلا چشم،تنها با رنگها و صور اشیاء تماس دارد و گوش نیز جز صداها را درک نمیکند و دست نیز جر با اجسام،تماس ندارد و هم چنین سایر حواس و تنها زبان است که با بال علم حرکت میکند و آنچه را که میداند میگوید و گاهی پا را فراتر از علم میگذارد و از روی خیالات و پندارها و افکار فاسد،داد سخن میدهد و اینجا است که آفت زبان پیدا میشود و همین امر باعث خوشنودی شیطان است که توانسته است عرصه وسیعی برای گمراهی و ضلالت انسانها در اختیار داشته باشد.
(2)-ق/17 (3)-جامع السعادات ج 2 ص 352-احیاء العلوم ج 3 در مقابل کسیکه زبان خویش را نگه ندارد و کنتزل ننماید در معرض آتش جهنم قرار دارد رسول اکرم(ص)فرمود"اکبر ما یدخل الناس النار الا جوفان الفم و الفرج"4 بزرگترین چیزی که مردم،بوسیله آن به آتش جهنم میافتند دو امر است زبان و فرج، صاحب این دو عضو اگر از حدود شرعی مقرر خارج شوند در این صورت نجاتی از آتش برای او وجود ندارد."