خلاصه ماشینی:
"«تکرار» اصل اساسی زیباشناسی والری است؛ و از این رو، خواننده واقعی شعر نیز باید دستکم تا حدی تلاش فکری شاعر را ــ به شیوه خاص خود و با توجه به عناصر و عوامل جدیدی چون تغییرات تاریخی، تحولات فرهنگی و یا اشعاری که در فاصله سرودن و خواندن شعر خلق شدهاند ــ تکرار کند.
گره خوردن مضامینی چون تحلیل زیمل از تأثیرات روانی زندگی در کلان شهر، توصیف پو از «سیلاب جمعیت»، آرای فروید، پروست و برگسون در باب خاطره، تحلیل مارکس از «مکانیکی شدن فرایند کار» ــ همراه با شعرها و «مضامین» خود بودلر و بسیاری نکات دیگر ــ در متنی کمتر از 40 صفحه (که فقط 6 بخش از 12 بخش آن در اینجا ترجمه شده است) باعث شده تا خود مقاله بنیامین نیز بیشتر به یک اثر هنری یا مجموعهای از اشعار منثور شبیه شود.
رولان بارت نیز (در اواخر کتاب درجه صفر نوشتن ) به این نکته اشاره میکند که اشعار مالارمه مبین تلاش برای کشتن زبان و خلاصی از شر اسطوره و نهاد بورژوایی «ادبیات» است ــ رهایی از شر ادبیات به منزله کالای تولیدی ادبا که «فرهیختگی» و «فواید فرهنگی» آن از سوی موءسسه استاندارد (فرهنگستان، فلان مجله و بهمان ناقد) تضمین شده است، همراه با ضمانت مصرف جاودان.
و احتمالا مهمترین نکته در این زمینه آن است که چگونه اثر شعری به یاری منطق و نیروی درونی و ذاتی خویش، در مقام یک اثر هنری خودآیین، نه فقط بر اسطورهها و دروغهای سیاسی گذشته و حال و آینده، بلکه حتی بر نیات و پیشداوریهای ایدئولوژیک خود شاعر نیز غلبه میکند."