خلاصه ماشینی:
"قرآن در این مورد میفرماید: و من الناس من یقول آمنا بالله و بالیوم الاخر و ما هم بمومنین-و اذا قیل لهم لا تفسدوا فی الارض قالوا انما نحن مصلحون (بقره/8 و 1) "برخی از مردم هستند که میگویند ما به خدا و سرای دیگر ایمان داریم ولی هرگز مومن نیستند هر موقع به آنان گفته میشود در روی زمین افساد نکنید میگویند ما اصلاح طلبانیم.
(بقره آیههای 214-205) "گفتار برخی از مردم در زندگی این جهان برای تو خوشآیند است و خدا را بر آنچه که در دل دارند گواه میگیرند،آنان بدترین دشمنان میباشند،زیرا اگر مصدر کار شدند کوشش میکنند در روی زمین فساد کنند و کشت و زرع و نسل و فرزندان را به فساد بکشند و خدا فساد را دوست نمیدارد" در اینجا نکاتی را یادآور میشویم: 1-احادیثی از حضرت صادق(ع)پیرامون تقیه وارد شده است که آن را از نظر ماهیت و اهداف به صورت روشن بیان میکند.
همچنانکه امام صادق(ع)در حدیثی دیگر یکی از اهداف تقیه را مطرح میکند و میفرماید:"تقیه از آن نظر تشریع شده است که به وسیله آن خونها محفوظ بماند"4 2-ممکن است گفته شود در برخی از روایات موضوعی به نام"ذولسانین" مطرح گردیده و از آن نکوهش شده است و هدف از آن این است که زبان ظاهری با زبان باطنی مخالف باشد،در این صورت چگونه میتوان تقیه را توجیه کرد و فرد تقیهگر نیز به یک معنی"ذولسانین"است.
پاسخ این سئوال روشن است زیرا آن نوع"دوروئی"بد و نکوهیده است که هدف از آن سودجوئی و کسب مقام و یا آسیبرسانی به دیگری باشد،ولی اگر فردی از این دوروئی برای حفظ جان و ناموس خود بهره بگیرد نه تنها نکوهیده نیست بلکه در مواردی از نظر عقل لازم و واجب میباشد."