خلاصه ماشینی:
"در شرایطی که سالیان دراز روند بهبود توزیع درآمد وجود نداشته و سبب تمرکز اموال و دارائی جامعه در گروه محدودی شده است،آیا گروههای کم درآمد میتوانند امیدوار باشند که با تضمین و حفاظت گسترده از حقوق مالکیت وضعیت آنها نیز بهبود یابد؟ از آنجا که نویسنده شواهد علمی در اثبات این فرضیه ارائه نکرده است،موارد زیر در نقد این ایده قابل طرح است: 1-توزیع مجدد مالکیت در بسیاری از کشورها بویژه در بخشی کشاورزی-اصلاحات ارضی-سبب بهبود و گسترش فعالیتهای کشاورزی گردیده است.
آیا با تضمین حقوق مالکیت گسترده، حاکمیت این گروهها بر اقتصاد تثبیت نمیشود؟ 4-براساس اطلاع ارائه شده در کتاب بیش از 70 درصد دارائی خانوارها در کشورهای در حال توسعه مربوط به مالکیت زمین و مستغلات است.
به نظر مؤلف،تنوع و نارسایی در مفاهیم، عدم سازگاری جامعهشناسی با شرایط خاص جامعه ما، چگونگی مواجهه سیاست مداران نسبت به جامعهشناسی، فقدان ارتباط کافی بین دانشگاه و سیستم اجرایی،تسلط آموزش بر پژوهش و کمبود منابع معتبر از جمله مشکلات عمومی این رشته تلقی میشود.
در این فصل به نقش نسل اول جامعهشناسان ایران و تاسیس گروههای جامعهشناسی و دانشکده علوم اجتماعی و تعاون ونقش عوامل فکری شکلگیری در مرحله تاسیس اشاره شده و نقش نسل دوم جامعهشناسان در ایران و توسعه مراکز تحقیق و آموزش در مرحله گسترش و توسعه مورد توجه واقع شده است.
فصل هشتم به وضعیت تدریسی جامعهشناسی در ایران اختصاص یافته و در مجموع وضع آموزش این رشته،مطلوب ارزیابی نشده است و برای بهبود آن پیشنهاد شده که آموزش براساس اطلاعات جدید و بحث و گفتگو انجام کارهای تجربی صورت گیرد."