خلاصه ماشینی:
"شیوه تولید خراجگزارانه سمیر امین با مارکسیسم برخوردی دوگانه دارد:گاه آن را به عنوان یک«دکترین»و نه یک پارادایم علمی به نقد میکشد و گاه تنها درک دگماتیستی از آن رد میکند و همچنین در مواقع دیگر به نگرش سطحی و عامیانهء این «خودمحوربینی اروپایی»یک پدیدهء فرهنگی است که در ذهنیت اروپایی متمایزکنندهء حرکت و گذار تاریخی مردم اروپا از سایر نقاط جهان میباشد و شاید به همین دلیل نیز سمیر امین آن را یک فرهنگ ضد«جهانیگرایی»معرفی میکند امین،تقسیمبندی تاریخی مارکسیسم از شیوههای مختلف تولیدی را به کلی رد میکند و به جای آن پیشنهاد میکند تا همهء آنها به دو شیوهء کلان «خراجگزارانه»و«سرمایهداری»تقسیم شوند همهء فرهنگهای«خراجگزارانه»علیرغم تفاوتهای ظاهری،در هر نقطهء زمین و در هر عصری که موجودیت داشتهاند از الهامات متافیزیکی بهره میگیرند و این در تضادی آشکار با فرهنگ سرمایهداری است بر خلاف عقیدهء وبر که پروتستانتیزم را موجب انقلاب سرمایهداری میداند امین معتقد است که رشد و شکلگیری نطفههای اولیه مناسبات سرمایهداری بود که باعث یک خوانش یا تفسیر متفاوت از مذهب گردید ادعای برتری نژادی،جغرافیایی و بالاخره فرهنگی و مذهبی اروپا همه و همه سازههایی برای طبیعیسازی تسلط بر بازارهای سایر مناطق جهان هستند که مانع حرکت تکاملی ملل دیگر و نیز مانع«جهانیگرایی»بوده است امین،موفقیت«جهانیگرایی»را به مثابه یک پروژهء بزرگ جهانی منوط به حل فرآیند قطبیشدن«مرکز-پیرامون»میداند و نظام سرمایهداری جهانی را از نظر تاریخی قادر به حل این معضل نمیبیند دکترین نسبت به مباحث اجتماعی اعتراض میکند."