خلاصه ماشینی:
"مرحلهی اول به قلم نویسندگی چون آپادورایی3و بوردیو4و نیز میلر حول این نکته است که فرهنگ مادی دارای اهمیت است و ارزش مطالعه دارد.
اینکه چیزها اهمیت دارند پیشاپیش روشن است؛این کتاب در صدد تحقیق این است که چرا برخی چیزها در زمینههای خاصی از بقیه چیزها مهمتراند میلر مدعی است که بر خود اشیاء تمرکز دارد اما«بتواره»6به اشیاء نگاه نمیکند: شاید دلیل منحصربهفرد بودن رویکرد ما این : Material Cultures why some things Matter.
و به نظر میرسد که صدا میتواند در مادیت خودش به روابط بین خود و دیگران جسمیت بخشد»(ص 43)سؤال اصلی من به این تحلیل این است که ما چگونه امر«مادی»را تعریف میکنیم،و چگونه مضامین لازم برای تعریف چیزی مثل موسیقی را بر این اساس تعیین میکنیم،و این موضوعی است که در انتهای مقاله به آن بازخواهم گشت.
واضح است که حرکتی از اشیاء در دو جهت، و از همین رو مغشوش کردن عمدی تقسیمبندی بین دو فضا وجود دارد،با این حال،بهکارگیری [اصطلاحات]«از آن خود کردن»و«استمعارگری» برای توصیف چیزی که به نظر من مداخله در طبیعت از سوی باغبانان طبقهی متوسط بریتانیاست،اغراقآمیز است.
برخی سرودها مفهومی سطحیتر دارند، با این حال میتوانند تأثیرات عمیقی بر جای گذارند و فعالیتهای اجتماعی جدیدی تولید کنند،همچون [سرود]«آنکه الاغ است»در کارناوال 1994 که در آن«چیزی که اساسا آواز سادهای در یک جشن بود بدل شد به سرودی مردمی،یک رقص،یک الحاق به گویش محلی ترینیدادی،و به روشی برای ترغیب مردم به پرداخت صورت حسابهایشان،و در نهایت به اصطلاحی برای توصیف رفتار سیاستمداران»(166)."