چکیده:
طرح مسئله: این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان از
برنامه بهداشت روان در مناطق روستایی شهرستان سنندج در سال 1383 انجام گرفته است.
روش: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی با استفاده از روش طبقهای، بهطور تصادفی،
اطلاعات مربوط به 51 بیمار روانی و خانوادهشان که تحت پوشش خانههای بهداشت و
مراکز روستایی بودند، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافتهها: این پژوهش نشان داد که 6/47% از بیماران روانی و خانواده آنها از نحوه
برخورد بهورزان و 3/47% از این بیماران از نحوه ارائه خدمات در خانه بهداشت (دارو،
پیگیری، آموزش و ارجاع) راضی بودند. همچنین 1/57% از آنها از نحوه ارائه خدمت در
مراکز روستایی (آموزش، دارو، پیگیری و ارجاع) راضی بودند. 3/86% از بیماران
مراجعهکننده به مراکز روستایی به دلیل بهصرفه بودن از نظر اقتصادی و 3/84% از
آنها به دلیل بهصرفه بودن از حیث وقت و زمان رضایت داشتند. اما 8/64% از بیماران
مراجعهکننده به مراکز روستایی از لحاظ نتیجه درمانی ناراضی بودند.
نتایج: با ارتقای کیفیت ارائه خدمات، خصوصا دارو، میتوان بهطور مداوم بر میزان
رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان افزود.
خلاصه ماشینی:
"جدول 5: عوامل مرتبط با رضایتمندی بیماران روانی و خانواده از مرکز بهداشتی ـ درمانی روستایی مورد مطالعه فرضیهها عوامل راضی ناراضی 2X سطحمعناداری ارتباط بین رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان از مرکز بهداشتی درمانی روستایی و نحوه برخورد کارکنان مرکز روستایی خوشایند 19 5 93/3 047/0 ناخوشایند 9 9 ارتباط بین رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان از مرکز روستایی و نحوه ارائه خدمت (دارو و درمان) در مرکز روستایی مناسب 15 2 97/5 014/0 نامناسب 13 12 ارتباط بین رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان از مرکز روستایی و نحوه ارائه خدمت (پیگیری) در مرکز روستایی مناسب 23 5 054/9 003/0 نامناسب 5 9 ارتباط بین رضایتمندی بیماران روانی و خانوادهشان از مرکز روستایی و نحوه ارائه خدمت (آموزش) در مرکز روستایی مناسب 21 6 200/4 040/0 نامناسب 7 8 4) بحث و نتیجهگیری نتایج حاصله از این پژوهش، پراکندگی سنی بیماران روانی را نشان میدهد به طوری که فراوانی سن ابتلای بیماری از اولین دهه عمر تا دهه ششم وجود داشته که این بیانگر آن است که بیماریهای روانی در همه سنین دامنگیر انسان میشود اما میزان شیوع بیماری در این مطالعه که در سنین جوانی بیشتر است با میزان شیوع بیماری در پژوهش نوربالا و همکاران (1380) که در سنین بالای 40 سال فراوانی بیشتر است، همخوانی ندارد.
اما 8/64% از بیماران روانی در مراجعه به مراکز روستایی از نتیجه درمان ناراضی بودند که با پژوهش هانسون (Hansson, 1994) که بیماران خشنودی کمی نسبت به این خدمات داشتند و همچنین با مطالعه انستیتو (Socijalnu medicinu, 1991) که فقط 5/6% از خدمات PHC (مراقبتهای بهداشتی اولیه) رضایت داشتند، همخوانی دارد."