خلاصه ماشینی:
"ابن جبیر در ثبت و ضبط حوادث و رویدادها و بازدیدهای سفر بسیار دقیق بوده است و در همه جای سفرنامه،در کنار تاریخ هجری،تاریخ میلادی با نام فرنگی و گاهی رومی ذکر شده و فصلبندی مطالب براساس ماههای قمری صورت گرفته است.
به عنوان مثال به هنگام نقل عقیده مردم مبنی بر اینکه سنگهای دروازه بنی شبیه همان بتها هستند آن را با استدلال رد مینماید و میگوید:«روایت درست درباره این تخته سنگها آنست که پیامبر(ص)روز فتح مکه فرمود:بتها را بشکنند و بسوزانند و چیزی از آنها باقی نماند؟پس آن داستان که برای ما نقل کرده بودند نادرست است شاید آن تخته سنگها که به آستانه دروازه افتاده سنگهایی باشد که به مناسبت بنایی از جایی منتقل کردهاند و مردم به سبب بزرگی حجم،آنها را به بتها تشبیه کردهاند17.
ابن جبیر سفرهایش را از غرناطه شروع نمود و در سفر اولی و دومی که به اندلس برگشت به این شهر وارد شد،ولی مترجم در معرفی مختصر مؤلف از این شهر به عنوان محل زندگی ابن جبیر سخن به میان نیاورده است.
همه منابعی که در مورد ویژگیهای او سخن گفتهاند،وی را شاعر،ادیب و سیاح نامیدهاند و از زهد و پارسایی و اهل حدیث بودن وی نیز سخن به میان آوردهاند (به تصویر صفحه مراجعه شود) پینوشتها:23 (1)-ابن جبیر،محمد بن احمد،سفرنامه ابن جبیر،به تصحیح ویلیام رایت، ترجمه پرویز اتابکی انتشارات آستان قدس رضوی،مشهدی 1370 ش،اول صص 27 و 28 و 13 و 11 (2)-همان منبع،ص 14 به نقل از الاحاطه،بماتیسر من تاریخ غرناطه (3)-رضا،عنایت الله:دائرة المعارف بزرگ اسلامی،چاپ اول،1369 جلد سوم،مدخل«ابن جبیر»ص 204،تهران."