خلاصه ماشینی:
"4 بااینهمه،این سفرنامه پس از حدود 300 سال هنوز هم تنها مأخذ مهم فارسی درباره تایلند به شمار میرود و بهخوبی نشان میدهد که تایلند یا سیام از دیرباز دروازه ورود ایرانیان به سرزمینهای جنوب و شرق آسیا بوده است.
محمد ربیع در این سفرنامه پس از بحث مفصلی در مورد کلمه «ماچین»،بهطوردقیق محل و موقع کشور امروزی تایلند را برای اولین بار به فارسی چنین شرح میدهد: «مترددین مردم ایران به قرینه و قیاس این که چون این مکان در سمت چین واقع است آن را ماچین و به اعتبار این که مدار تردد و تمشیت امور آن حدود به ناو و سنبوک است به«شهر ناو»نامیدهاند.
»(همان مأخذ) در کتاب سفینه سلیمانی به تفصیل حضور گستردهء جامعهء ایرانی در این کشور در قرن هفدهم و کمک این جماعت به تصاحب تحت سلطنت توسط نارای کبیر و نیز نقش«فالکون»صدر اعظم«نارای» در منزوی کردن ایرانیان سیام شرح داده شده است.
این کتاب که تقریبا به قطع جیبی است،درواقع اولین فتح باب در جغرافیای جدید به زبان فارسی به شمار میرود که توسط یکی از اتباع انگلیسی به نام فلوغون رافائیل از فرانسه به فارسی ترجمه شده و یک سال پس از ترجمه به چاپ رسیده است.
به هر تقدیر بخشی از مطلب روزنامه ایران در مورد اولین دوقلوهای سیامی چنین است: «اگرچه بعضی اشخاص توأم متولد میشوند،ولی نه به این غرابت که دو جوان بودند یکی مسمی بعنک و دیگری بشنک که در سنهء هزار و هشتصد و یازده مسیحی،پنجاه و نه سال قبل از این در مملکت سیام در هندوستان به عرصهء وجود آمدند."