همنشین نیک و بد ادب و هنر

"پایان وصیت اسکندر چون اسکندر فرمان یافت و ودیعت جان شیرین بجان آفرین تسلیم کرد، گفت:جسد مرا در تابوتی نهید و تابوت را سوراخ کنید و دست من از آن سوراخ بدر کنید کف گشاده،و همچنان همی برید تا مردمان ببینند که اگر جهان بستدم تهی‌دست‌ همی‌روم!و مادرم را بگوئید که:اگر خواهی روان من از تو شادمان باشد،غم من‌ با کسی خور که او را عزیزی نمرده باشد یا با کسی که نخواهد مردن."