شعرای گمنام عصر صفوی ادب و هنر

"در اینصورت فعلا دانشکده‌های آلمان در دورهء انتقال هستند و با اینکه فعلا خیلی از قیمت و ارزش باستانی خود را از دست داده است و آنچه‌ را که از آن انتظار دارند هنوز پدید نیاورده است ولی در همه جای آلمان‌ اکنون نهضت تازهء شروع شده است که پشتیبان آن جوانانی هستند که دارای‌ ایمانی ثابت و یک آینده درخشانی در پیش دارند. (ترجمه) شعرای گمنام عصر صفوی طبعی اصفهانی درد معشوق بدست آر و بدرمان مفروش‌ گر بدست آوری اینجنس بصد جانمفروش‌ زلف مشکین تو سرمایه آهوی خطاست‌ بسر کاکل نورسته که ارزان مفروش‌ گل صد برک محبت بکف آور ای دل‌ قدر بشناس و بنرخ گل بستان مفروش‌ چاک در سینه جان تاتزنی عشق مورز همچو هر بیسروپا چاک گریبان مفروش‌ اشک چشمت که بود زینت بستان طبعی‌ بدل خون شده بگذار و بمژگانمفروش وله سوختم بر جان خود داغیکه تا روز جزا گرنهم مرهم ازو خونابه حسرت چکد در سوختن امروز بطبعی نرسد کس‌ صد گام ز پروانه جان سوخته بیشست زکی ستمکشان محبت لب از فغان بستند گره ز جبهه گشادند و بر زبان بستند ترا ز نکهت پیراهنی مضایقه نیست‌ ولی بطالع ما راه کاروان بستند نیامدم دگری در نظر که چشم مرا بروی دوست گشادند و از جهان بستند زکی طراوت پژمردگی گران آید بر آن بهار که پیرایه خزان بستند"