من تلاش زیادی در رفع این مشکل کردم که یکیاش، چاپ غزلهای خوبی از شاعران معاصر و نوگرا بود، تا به آنها که «خام بودن» شعر نو را هم ضمیمه دیگر تهمتها کرده بودند دریابند که: در این عصر، همین شاعران معاصرند که غزل را هم در کنار شعر نو، عالی و والا میسرایند و مینویسند.
باری، غزل مشفق نه از نگاه این قلم فقط، که از نگاه صاحبنظران بزرگ دیگر هم، از همان روزگار تا امروز، غزلی برتر، پخته،زمانگرا و نوجو، و در کمال جزالت و زیبائی و استواری بوده است و هست.