خلاصه ماشینی:
متن تصمیم دیوان داوری در پروندهء الف/18 تابعیت مضاعف شمارهء پرونده:الف/18 تاریخ تصمیم:10/12/63-30/آوریل/1984 درخواست تفسیر بند 1 مادهء هفت بیانیهء حل و فصل دعاوی دربارهء اینکه آیا دیوان،صلاحیت رسیدگی به آن دسته از دعاوی را دارد که علیه ایران توسط کسانی اقامه شده است که بموجب قوانین ایالات متحده، شهروندان این کشور و بموجب قوانین ایران،شهروندان جمهوری اسلامی ایران هستند.
بخش دوم: موضوع مطروح موضوعی که هماکنون در برابر دیوان مطرح میباشد این است که آیا بیانیهء حل و فصل دعاوی،این صلاحیت را به دیوان اعطا میکند که دعاوئی را رسیدگی کند که توسط کسانی علیه ایران اقامه شده است که طی دورهء ذیربط از تاریخ ایجاد ادعا تا 19 ژانویهء 1981(29 دیماه 1359)،طبق قوانین ایران،شهروندان این کشور و طبق قوانین ایالات متحده،شهروندان ایالات متحدهاند؟ مواد ذیربط بیانیهء حل و فصل دعاوی که دیوان باید آنها را تفسیر کند عبارتند از بند 1 مادهء دو و بند 1(الف)مادهء هفت.
علاوه بر این،قواعد تفسیر بموجب حقوق بین الملل نکات زیر را نیز نشان میدهند: اولا،قید و شرطی که دولتی را تابع صلاحیت دیوانی بین المللی میسازد،در موارد تردید باید بطور مضیق تفسیر گردد؛ثانیا،قاعدهء تفسیری که بموجب آن کلیهء عبارات باید«اثر مفیدی»داشته باشد،نمیتواند در پروندهء حاضر از اثر قاعدهء تفسیر مضیق بکاهد؛زیرا حتی اگر دعاوی اتباع مضاعف مستثنی شوند،بند 1(الف)مادهء هفت همچنان اثر و معنای مفیدی خواهد داشت؛ثالثا،موارد ابهام باید به زیان دولتی تفسیر شوند که پیشنویس معاهده را تهیه کرده که در این مورد دولت ایالات متحدهء امریکا است.