چکیده:
آیه پنجم سوره مائده «... والمحصنات من الذین اوتوا الکتاب...» و روایات صحیح
فراوانی به وضوح دلالت بر جواز ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب دارد. روایاتی که
دلالت بر عدم جواز دارد، از نظر تعداد، کم تر و از نظر سند و دلالت ضعیف تراست.
آیه «لاتمسکوا بعصم الکوافر» که به نظر برخی دلالت بر عدم جواز ازدواج، بازنان اهل
کتاب دارد، اول قبل از آیه «...والمحصنات من الذین اوتوا الکتاب» نازل شده و نمی
تواند ناسخ آن باشد، ثانیا لفظ «کوافر» در آیه مذکور انصراف به مشرکان دارد و شامل
اهل کتاب نمی شود.
خلاصه ماشینی:
"پس اگر مرد مجوسی اسلام بیاورد ولی زن همچنان مجوسی باقی بماند نکاح آن دو تا پایان عده باقی است واگر قبل از تمام شدن عده هر دو مسلمان شوند نکاح آن دو باقی ________________________________ 5- وسائل الشیعه، ج20، باب 2 از ابواب ما یحرم بالکفر، ص536، ح1.
اشکال استدلال به آیه مذکور این است که اطلاق کلمه «الکوافر» که زنان کتابی را در برمی گیرد، اطلاق به واسطه حذف متعلق است، چون بیان نشده که آنها به چه چیزی کافرند، به خدا و توحید تا آیه مخصوص ملحدان و مشرکان باشد، یا به نبوت رسول گرامی اسلام کفر می ورزند، تا آیه مذکور زنان اهل کتاب را نیز شامل شود؟ ما در جای خود روشن ساختیم که وجود قدر متیقن در مقام تخاطب، اطلاق ناشی از حذف متعلق را باطل می کند.
طبق بعضی ازروایات،((17))سوره مائده که این آیه در آن وجود دارد در اواخر زندگانی رسول خدا (ص) نازل شده است و در برخی دیگر از روایات آمده که سوره مائده، مواردقبل از خودش را نسخ کرده است ولی چیزی آن را نسخ نمی کند.
» نازل شده است، پس ممکن نیست به وسیله آن نسخ شده باشدواگر از همه آن چه گفته شد اطمینان حاصل نشود که آیه پنجم سوره مائده بعد از آیه سوره ممتحنه نازل شده است، حداقل می توان گفت که کلمه «الکوافر» در سوره ممتحنه اطلاق ندارد تا شامل اهل کتاب شود و مورد نزول آن، زنان مشرک است."