خلاصه ماشینی:
"من قبلا نیز به خطر ماده ۵۰۰ اشاره کردهام و مجددا تاکید میکنم که این ماده میتواند به عنوان اسحله خطرناکی علیه ازادیهای اندیشه و بیان چه در مورد افراد عادی و چه در قلمرو مطبوعات که قانون اساسی با صراحت این ازادیها را مورد تاکید قرار داده است به کار گرفته شود و بخصوص باید توجه کرد با ترکیب پارهای از دادگاههای ما که تجربه کافی در زمینه مسایل جزایی و شناخت حدود و ثغور قوانین کیفری ندارند و گاهی نیز علیرغم دانش و تجربه از حوصله کافی برای غور در چنین مسایلی برخوردار نیستند وجود موادی چون ماده ۵۰۰ قانون تعزیرات با امکان تفسیرهای شخصی منجر به اخذ تصمیماتی میگردد که وجدان عمومی با ان در جدال است .
این ماده نیز از زمره موادی است که مبهم ، گنگ و نارساست و هر چند در متن مشخص قانونی عنوان شده اما نمیتوان گفت اصل قانونی بودن جرم و مجازات دقیقا رعایت گردیده زیرا تبانی در لغت پیمان بستن و با یکدیگر قرار نهادن است و در قانون نیز در همین مفهوم به کار رفته اما اگر دو نفر یا بیشتر قرار بگذارند که جرایمی بر ضد امنیت داخلی یا خارجی کشور مرتکب شوند لیکن هیچ گونه اقدامی در این زمینه معمول ندارند و صرف قرار نهادن با یکدیگر باشد و به عبارت دیگر رفتار انها از مرحله حرف تجاوز نکند ایا قابل مجازاتاند ؟ نحوه نگارش قانون همان طور که عنوان کردم گنگ و نارساست و بخصوص که جرایم ضد امنیت داخل یا خارج کشور نیز نامشخص و مبهم است و قاضی باید به ناچار از مواد دیگر قانونی برای حل مساله استمداد بطلبد و هر دادگاهی میتواند به میل خود تفسیری از این ماده قانونی بنماید که با تفسیر دیگری متفاوت و یا حتی مخالف باشد ."