خلاصه ماشینی:
"جامعه و علوم اجتماعی:جهانیسازی یا جهانبارگی؟ *امروزه جهانی شدن،در حکم یکی از فراگردهای مهم و تأثیرگذار بر قلمروهای گوناگون زندگی اجتماعی،در محافل دانشگاهی،رسانهها و کانونهای اقتصادی کاربرد گستردهای پیدا کرده است.
در مقابل،مخالفان،آن را طرحی از پیش طراحیشده،آزاد و تحت رهبری چند کشور غربی و کارگزاران آنها در سطح بینالمللی میدانند(جهانیسازی)از یک سو طرفداران این فرایند،خوشبینانه بر این باورند که جهانی شدن منصفانه در مسیر به رسمیت شناختن فرهنگهای متکثر و تأمین عدالت،رفاه،آزادی و امنیت جوامع،به ویژه کشورهای در حال توسعه و غیر غربی پیش میرود.
افزون بر این،جهانی شدن اشکال جدید و بیسابقهای از مخاطره و تهدید همچون مخاطرههای صنعتی شدن،سلاحهای کشتار جمعی،زیست محیطی و بهداشتی را به بار آورده است که تفاوت چشمگیر کمی و کیفی با مخاطرههای موجود در دورههای پیش دارند؛به گونهای که اکنون از جامعهء مخاطرهآمیز صحبت میشود؛جامعهای که در آن،به بیان اولریش بک،تهدیدها فقط به خطرها و بلاهای یادشده محدود نمیشود،بلکه مجموعهای گسترده از تغییرات به هم پیوسته در زندگی اجتماعی مانند تغییر الگوهای اشتغال،افزایش ناامنی شغلی،کاهش نفوذ سنت و رسوم بر هویت شخصی،و تضعیف خانوادههای سنتی را دربر میگیرد."