چکیده:
چندی پیش لایحهای از سوی دولت با عنوان«حمایت از خانواده»به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد شد.مادهی 23 این لایحه به موضوع تعدد زوجات میپردازد. کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس پس از بررسی این ماده،جواز تعدد زوجات را منحصر در 10 مورد دانست.در این نوشتار با دفاع کلامی از تعدد زوجات،این امر بر خلاف مبانی فقهی دانسته شده و ثابت شده است که محدود کردن تعدد زوجات به فرضهای نادر،ضرورت اجتماعی چندهمسری نسبت به زنان و دخترانی را که نمیتوانند همسر اول شوند،برطرف نکرده و علاوه بر ستم به این زنان و دختران در فرض عدم ازدواج،موجب گسترش فساد،ارتباطات مخفیانه،و در بعضی موارد شیوع طلاق خواهد شد.
The Government recently presented so-called Protection of Family Bill to the Islamic Consultative Assembly of parliament. Legal and Judicial Commission has limited the allowance of polygamy in 10 cases after examining it.
In this paper the teaching of polygamy has been defensed in theological manner and known against of Jurisprudential principles and proven that limiting polygamy in rare cases can not obviate the social necessity of that in the case of women and girls who are deprived of being the first wife. In addition to oppression of women and girls who remained unmarried that this limiting causes، it leads to extension of corruption، secret relationships and expansion of divorce.
خلاصه ماشینی:
"گرچه ممکن است برخی ازدواج مجدد مرد را نیز نوعی خیانت به همسر اول تلقی کنند اما باید توجه داشت که چندهمسری یک قانون استثنائی و برای رفع یک معضل اجتماعی است که به عدالت و عدم ظلم به همسران مشروط شده و تنها برای افرادی که توانایی اجرای آن را دارند تجویز شده است.
4-1-3)نارضایتی همسران اول از تعدد زوجات شکی نیست که ازدواج مجدد زوج،برای غالب همسران اول خوشایند نیست و آنها از این وضعیت ناراضی هستند اما آیا در قانونگذاریهای کلان اجتماعی میتوان صرف ناخشنودی عدهای از افراد جامعه را مبنای محدودیت حکمی قرار داد که در مصلحت و ضرورت آن جای تردید نیست؟آیا موارد رضایت همسر اول به ازدواج مجدد شوهرش،که بسیار اندک است،میتواند ضرورت اجتماعی تعدد زوجات را برطرف کند؟ خداوند خطاب به پیامبر اکرم(ص)که به انگیزهی رضایت همسرانش، سوگند بر ترک برخی از مباحات یاد کرده بود(طباطبائی 7141:ج 91،صص 733-923) میفرماید: «یا أیها النبی لم تحرم ما أحل الله لک تبتغی مرضات أزواجک»؛ (تحریم:1) ای پیامبر،چرا برای خشنودی همسرانت،آنچه را خدا برای تو حلال گردانیده حرام میکنی؟این آیه اشاره دارد که آنچه آن حضرت بر خود حرام کرده، عملی حلال بوده و بعضی از همسرانش از آن عمل ناراضی بودند و به قدری آن حضرت را در مضیقه قرار داند و اذیت کردند تا حضرت(ص)ناگزیر شد سوگند بخورد که دیگر آن عمل را انجام ندهد."