چکیده:
امروزه مفهوم شهرها بدون فضای سبز در اشکال گوناگون آن،غیر قابل تصور است.گسترش شهرها باعث تشدید عوارض توسعهء شهری بیرویه و ناپایدار شده است،که تشدید آلودگیهای محیطی از مهمترین این عوارض به شمار میآیدکه خود زمینهساز از بین رفتن فضاهای سبز درون شهری و تغییر کاربری اینگونه اراضی است.این گسترش فناورری آنچنان در روان و احساس بشر قرن بیست و یکمی آثار نامطلوب گذاشته که همبستگی ذاتی و دیرینهء انسانها با طبیعت به جدایی کشیده شده و آثار آن در انسان خموده،عصبی و به ظاهر متحرک نمایان شده است و یگانهوجه پیونددهندهء بین انسان و طبیعت،پناه بردن انسان به دامان فضاهای سبز عمومی و پارکهای شهری است.اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع به حساب میآید.هدف این تحقیق ارزیابی کیفی نقش پارکها و فضاهای سبز شهری و بهینهسازی قابلیتهای استفاده شهروندان از آن در شهرکرد است که به صورت موردی پارک لاله و ملت در این شهر مورد بررسی قرار میگیرد.روش انجام تحقیق به صورت اسنادی-تحلیلی و پیمایشی است و بخش اعظم اطلاعات به صورت توزیع پرسشنامه بین مراجعان به پارک اخذ شده و تحلیل نهایی بر روی آن صورت گرفته است.یافتههای تحقیق نشان میدهند که پارکها و فضاهای سبز شهری از مهمترین عوامل مؤثر در شکلدهی به پایداری اجتماعی و همبستگیهای شهریاند ولی عواملی مانند مشکلات زندگی شهری،ایمنی پارک و فضاهای سبز،امنیت و متناسب نبودن امکانات مورد نیاز برای گروههای مختلف سنی و جنسی در این مکانها از جمله عوامل کاهش تمایل شهروندان برای استفاده از این عرصهها میباشند.
خلاصه ماشینی:
"هدف این تحقیق ارزیابی کیفی نقش پارکها و فضاهای سبز شهری و بهینهسازی قابلیتهای استفاده شهروندان از آن در شهرکرد است که به صورت موردی پارک لاله و ملت در این شهر مورد بررسی قرار میگیرد.
یافتههای تحقیق نشان میدهند که پارکها و فضاهای سبز شهری از مهمترین عوامل مؤثر در شکلدهی به پایداری اجتماعی و همبستگیهای شهریاند ولی عواملی مانند مشکلات زندگی شهری،ایمنی پارک و فضاهای سبز،امنیت و متناسب نبودن امکانات مورد نیاز برای گروههای مختلف سنی و جنسی در این مکانها از جمله عوامل کاهش تمایل شهروندان برای استفاده از این عرصهها میباشند.
این روش که به وسیلهء ORRRC 4ارائه شده است براساس روابط و عوامل اقتصادی-اجتماعی و شرایط موجود پارکها،نقش این مکانها را در شهرها ارزیابی میکند (Rosland,1997) سن و جنس در بررسی سن مراجعان به پارکها از گروهبندی0-51،51-65 و 56 سال به بالا استفاده شد و در نتیجه 84 درصد از مراجعان،افراد بین سنین 56-51 سال بودند و گروههای سنی بیش از 56 سال 42 درصد از مراجعین به پارکها را شکل دادهاند.
با بررسی صورت گرفته بر روی دادههای اجتماعی-اقتصادی حاصل از پیمایش صورت گرفته در این مکانها در شهرکرد نتایج زیر حاصل شده است: -نگاهی به عوامل انگیزشی افراد برای استفاده از پارکها در میان گروههای مختلف سنی و جنسی توجه به این نکته را ضرورت میبخشد که مدیران و مسئولان طراحی پارکها و فضاهای سبز برای کسب رضایت این گروهها باید بستری مناسب برای استفادهء آنها از پارکها را فراهم کنند."