خلاصه ماشینی:
"آغاز توجه جدی و تاریخی ما به منطقه شرق آسیا را باید از دوران سلطنت ایلخانان مغول به شمار آورد که شاخه دیگری از آن در سرزمین چین تحت عنوان سلسله«یوان» (1368-1280 م)فرمانروایی داشتند و از همین دوره است که عوامل فرهنگی چین به تدریج در هنر و فرهنگ ایران رخنه مینماید مجسمهای زرین از بودا سفینه سلیمانی: بعد از خطاینامه،مهمترین اثری که به زبان فارسی در زمینه کشورهای شرق آسیا تألیف شد سفینه سلیمانی است که در اواخر قرن 17 میلادی نوشته شده و گزارش هیأت سفارت شاه سلیمان صفوی به دربار نارای کبیر،پادشاه سیام میباشد.
10 جام جم ماخذ مهم بعدی از نظر مطلب مورد نظر ما کتاب جام جم از فرهاد میرزا معتمد الدوله(عم ناصر الدین شاه)است که در سال 1856م (1272 ق)یعنی پنج سال بعد از جهان نما در ایران با قطع رحلی و به صورت سنگی به چاپ رسیده و در واقع از جمله اولین منابع جغرافیایی فارسی به سبک جدید است که حدود پنج صفحه بزرگ یعنی از باب 110 الی 113 را به سرزمینهای شرق آسیا با عناوین زیر اختصاص داده است: باب 110-در بیان ایسترن پنین شلا(شبه جزیره هند و چین) باب 111-در بیان صیام(سیام)و ملیه(مالایا)و کو چین چینا(ویتنام امروز) باب 112-در بیان جپان(ژاپن) اهمیت دیگر جامع التواریخ از نظر شناخت شرق دور توصیفی است که خواجه در مورد آئین بودا یعنی مذهب اصلی مردم چین و ژاپن و شبه جزیره هند و چین در بخش تاریخ هند و اندکی نیز در تاریخ چین ارائه میدهد باب 113-در بیان«آیشیه تیک آیلندس»یعنی جزایری که در دریای متعلقه به آسیا واقع شدهاند(اندونزی،فیلیپین،مالدیو،اندامان و..."