خلاصه ماشینی:
"آری!او حسین است،او فرزند محمدصلی الله علیه و اله و امام الرحمة است و بر ایمان و نجات این قوم گمراه،از خود ایشان،مشتاقتر!
راستی که تو خود هم،زیباترین ذبیح خدا بودی اما اگر تو چه کرده بودی یا حسین؟!چه شوری،چه شعوری،چه عرفانی،چه عشق و چه اخلاصی در وجود تو بود که خدا نیز-از ازل تا ابد-تنها یک"عاشورا" پذیرفت و مردترین مردان را به سروری همه شهیدان،"سید الشهداء" نامید و باقی شهدای تاریخ را تا ابد،تالی وی؟!
با خود میگویی: الهی!عظمت این عشق مرا بسیار عزیز میدارد،آنگاه که میبینم فرزندم،"علی"را به پیشگاه"اکبری"چون تو فدیه میدهم و تو مشتاقانه هدیهء مرا میپذیری.
«تو گواه باش بر اعمال این قوم!که اکنون،جوانی به مبارزه ایشان میرود که در سیما و سیرت،شبیهترین بود بر پیامبرت و ما هرگاه که مشتاق روی محمد صلی الله علیه و اله میشدیم،به چهرهء او نظر میکردیم."