چکیده:
نویسنده با مروری نه چندان عمیق و مستند، آیات قرآن درباره حجاب را بررسی و با معنای واژه «خمار» مفرد «خمر» و «جلباب» مفرد «جلابیب» که در قرآن آمده، مدعی هستند که هیچ دلیل قرآنی روشنی نسبت به اینکه زنان باید سر و مویشان را از نامحرم بپوشانند، نداریم؛ بلکه تکیه قرآن بر پوشاندن برجستگیها و زیباییهای بدن در مقابل نگاههای آلوده مردان است.
خلاصه ماشینی:
"اینترنت؛ 6 فروردین 1384 چکیده: نویسنده با مروری نه چندان عمیق و مستند، آیات قرآن درباره حجاب را بررسی و با معنای واژه «خمار» مفرد «خمر» و «جلباب» مفرد «جلابیب» که در قرآن آمده، مدعی هستند که هیچ دلیل قرآنی روشنی نسبت به اینکه زنان باید سر و مویشان را از نامحرم بپوشانند، نداریم؛ بلکه تکیه قرآن بر پوشاندن برجستگیها و زیباییهای بدن در مقابل نگاههای آلوده مردان است.
نکته سوم اینکه اگر آیاتی را که امروزه مربوط به حجاب میدانند، با دقت و با همان معیارهای زبانی دوره بعثت مطالعه شود، درمییابیم که در هیچکجای قرآن نیامده است که زنان باید موی سر خود را بپوشانند؛ اما این هست که زنان مؤمن سعی کنند تا پوشش و رفتارشان به گونهای باشد که مردان بیگانه در آنان طمع نکنند.
بنابراین، شاید بتوان گفت که آنچه در میان مرد و زن تفاوت عمدهای برای نشان جنسیت ایجاد میکرده و زینت ویژه زن محسوب میشده، موی سر نبوده است؛ بلکه برجستگی بخشی از اندام زن بوده که با لباس معمولی آن زمان و به هنگام راه رفتن جلب توجه میکرده است و احتمالا به همین سبب استفاده از پوششی اضافی به نام «خمار» و بستن آن روی گریبان و سینهها میتوانسته این زینت ویژه زن را پوشش بیشتری دهد و از تحریکات جنسی در برابر نگاههای دیگران بکاهد."