خلاصه ماشینی:
پاسخ: با توجه به اینکه قصد کشتن و قتل به هیچوجه در میان نبوده و کوچکترین دلیلی بر این امر در سؤال موجود نیست و فعل ارتکابی متهم، چکانیدن ماشه سلاح به قصد تیراندازی به قوطی حلبی،از مصادیق بند"الف"مواد(295)و(296) قانون مجازات اسلامی میباشد،و مستوجب دیه خواهد بود و نوع قتل واقعه خطای محض است و در صورتی که قتل در ماههای حرام(رجب،ذیقعده، ذیحجه،محرم)واقع شده باشد،جانی بایستی علاوه بر یکی از موارد ششگانه مذکور در ماده (297)قانون مجازات اسلامی،بهعنوان تشدید مجارات،یک سوم هرنوعی از دیه را که اتتخاب مینماید،پرداخت نماید و مهلت پرداخت دیه از سوی جانی طبق ماده(302)بند"ج"ظرف سه سال از تاریخ وقوع جرم است.
نامبرده در بازجویی اظهار مینماید که به هیچوجه قصد کشتن وی را نداشته است: با توجه به صورت مسئله،اگر شما رئیس دادگاه رسیدگیکننده به این پرونده باشید: اولا:حکم قضیه و عنوان مجرمانه(الف)را چه میدانید و با کدامیک از مواد قانون مجازات اسلامی قابل انطباق میباشد؟ ثانیا:در صورتی که مدافعات وکیل مدافع (الف)و آخرین دفاع او بر دادگاه محرز گردد که او قصد کشتن(ب)را نداشته،آیا تأثیری در تغییر ماهیت مجرمانه عمل(الف)خواهد داشت یا خیر؟&%05012DADG050G%