چکیده:
سالهای بعد از سرشماری در کشورهای گوناگون جهان.سالهای بورش طلایی نامیده میشود.در این سالها جمعیت شناسان و سایر دانشمندان اجتماعی به پردازش دادهها و تجزیه و تحلیل و کاربرد آنها در برنامه ریزیهای اقتصادی-اجتماعی میپردازند.ضرورت مبرم ارزیابی گزارش سرشماری 1385 ایران انگیزهی اصلی نگارش این مقاله محسوب میشود.در این مقاله دادههای سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385 مرکز آمار ایران برحسب شاخصهای سنی و جنسی از جمله شاخص ویپل،شاخص مایرز و شاخص ترکیبی سازمان ملل ارزیابی و با سرشماریهای قبلی ایران مقایسه میگردد.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله دادههای سرشماری عمومی نفوس و مسکن 5831 مرکز آمار ایران برحسب شاخصهای سنی و جنسی از جمله شاخص ویپل،شاخص مایرز و شاخص ترکیبی سازمان ملل ارزیابی و با سرشماریهای قبلی ایران مقایسه میگردد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:پردازش براساس دادههای سرشماریهای 5331 تا 5831 جدول شماره(1)نشان میدهد که اولا تمایل به گرد کردن سن در میان زنان بیشتر از مردان است،ثانیا گزارش سن در سرشماریهای کشور به طور متوالی بهبود یافته و هر سرشماری نسبت به دورهی قبل بهتر و دادههای مربوطه نیز قابل اعتمادتر شدهاست.
به طور کلی میتوان گفت هرچند مقادیر شاخص ویپل در سرشماری 5331و حتی در سرشماریهای بعد از آن تفاوت چشمگیری میان زنان و مردان از نظر گرایش به گرد کردن سن به ارقام مختوم به صفر و پنج نشان میدهد،ولی در سرشماری 5731 این تفاوت به کمترین مقدار خود رسیده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:پردازش براساس دادههای سرشماری 5831 جدول شماره(4)نشان میدهد که شاخص مایرز در سال 5831 برای زنان بیشتر از مردان است.
مزیت شاخص ارقام ترکیبی بر شاخصهای ویپل و مایرز آن است که این شاخص علاوه بر تمایل به گرد کردن سن به عوامل دیگری چون کم شماری،از قلم افتادگی اشخاص در گروههای مختلف سنی به هنگام سرشماری و نیز تمایل به اظهار غلط سن و ارقام معین که جملگی بر صحیت گزارش سن در سرشماریها تأثیر میگذارند،توجه دارد."