چکیده:
عدالت، در اندیشه سیاسی مقام معظم رهبری جایگاه ویژه ای داشته و از بنیاد های اساسی معرفت سیاسی و عصاره فضیلت های درونی، آرمان ها و غایت های دایمی فراروی تمام مسایل و موضوع های سیاسی است.
عدالت راهبرد و راهکاری برای رسیدن به غایت ها و میزان است و همچنین میزانی برای تصحیح رفتارهای ناهنجار و شاخصی برای ارایه الگوهای رفتار سیاسی است.
مفهوم عدالت بعدها و مراتب دارد و ویژگی هایی مانند جامع، شامل و مطلق، فرازمانی، غایی، مسوولیت زایی، تعهدآوری و جانب دارانه در پس معنای آن قرار گرفته است. در تمام عرصه های زندگی فردی و اجتماعی و حوزه های معرفتی و عملی، گونه ها و جلوه هایی از آن تجلی یافته است.
در تمام مناسبت های اجتماعی و سیاسی با بسیاری از مفهوم های هم سو و هم عرض مانند آزادی و امنیت، حقوق، رفاه و قانون تلاقی می کند و اما در اندیشه سیاسی آیت الله خامنه ای، عدالت با تمام اهمیتش در معرض آفت ها و آسیب های درونی و بیرونی است و نیاز به مراقبت دارد.
Justice has a special position in the political thought of Iran’s leader. It is one of the main bases of political knowledge، and is also the result of an internal virtue; it’s a dream and the permanent goal of all political subjects. It is a way to achieve the final goals and a criterion for correcting wrong attitudes and also a measure for presenting model political attitudes. Justice is a concept with various grades and different dimensions and it covers some other characteristics; for example it is comprehensiveness، inclusive، implicit، timeless، and ultimate، it creates responsibility and obligation، and it somehow appears in all personal and social aspects of life and in all practical and cognitive fields. Also it interferes with many similar concepts such as freedom، security، rights، law and comfort. But the leader of Iran، Ayatollah Khamenei، believes that justice although very important، but it may suffer from internal and external harms and it should be watched carefully.
خلاصه ماشینی:
در تمام مناسبت هاي اجتماعي و سياسي با بسياري از مفهوم هاي هم سو و هم عرض مانند آزادي و امنيت ، حقوق ، رفـاه و قـانون تلاقـي مـيکنـد و امـا در انديـشه سياسـي آيت الله خامنه اي، عدالت با تمام اهميتش در معرض آفـت هـا و آسـيب هـاي درونـي و بيروني است و نياز به مراقبت دارد.
هـر نظام اجتماعي اگر به دنبال اين سنت طبيعي و قانون الاهي آفرينشي حرکت کرد، ماندگار و کاميابي است کاميابي انسان ، در وقتي است که خود را تطبيق بدهد با قـوانين آفـرينش ، بـا سنت هاي الاهي ، که تغيير و تبدل ناپذير است » (بيانات مقام معظم رهبري ، ١٣٨٠/٤/٧).
تمام کوشش ها و مجاهدت ها براي اين است که در جامعه عدالت تـأمين شـود؛ کـه اگـر عدالت تأمين شد، حقوق انسان و کرامت بشري هم تأمين مي شود و انسان ها به حقوق و آزادي خـود هـم مي رسند؛ بنابراين عدالت محور همه چيز است » (همان : ١٣٨٢/٠٨/٢٣).
مقام معظـم رهبري در عبارت گويايي اين حقيقت را به تصوير کشيده اند: «اسلام يک جهان بيني ، بينش و فلسفه است که خود آن فلسفه معتقد بـه عـدل در تمـام وجود است ، معتقد به حساب در تمام ذرات و ارکان عالم است و معتقد اسـت کـه همـان محاسبه و توازني که در تمام عالم هست ، بايد در نظام اجتماعي انسان هـم باشـد.
. به همـين مناسـبت اسـت کـه در اسلام اختيارهاي حاکم اسلامي ، اختيارهاي بسيار گسترده اي است براي علت اين که بتوانـد در جامعه عدالت اجتماعي را برقرار کند (همان : ١٣٦٣/٦/٢٣).