خلاصه ماشینی:
"ir مجمع عمومی سازمان ملل متحد،در تاریخ 8 دسامبر 2003،بر اساس ماده 69 منشور،طی قطعنامهای خواستار صدور رأی مشورتی از سوی دیوان بینالمللی دادگستری به قرار زیر شد: «آثار حقوقی ایجاد دیوار توسط اسرائیل،به عنوان قدرت اشغالگر،در سرزمینهای فلسطینی اشغال شده،که طبق گزارش دبیر کل،داخل و گرداگرد قدس شرقی را شامل گشته،بر اساس قواعد و اصول حقوق بینالملل،به ویژه کنوانسیون چهارم ژنو 1949 و قطعنامههای شورای امنیت و مجمع عمومی در این خصوص،چیست؟» رأی مشورتی دیوان از جنبههای متعددی حاوی نکات قابل توجه بود.
آیا سکوت دیوان نشان دهنده موافقت نسبت به ویژگی مورد نظر کمیسیون حقوق بینالملل است؟ چنانچه بازگرداندن مادی به وضع سابق،ناشی از جرایم بینالمللی باشد11 ،و چنانچه منافع دولت بیش از منافع مردم مورد تعرض قرار گرفته باشد، (همانند این مورد که تعرضات نسبت به حکومت فلسطین بیش از تصاحب اموال و زمینها بوده است،)بازگشت به وضع اولیه از اهمیت فوق العادهای برخوردار میشود.
14 جلب رضایت و ضمانتهای اجرایی مبنی بر عدم تکرار اعمال غیرقانونی:سکوت دیوان بر اساس ماده 37 مصوبه کمیسیون حقوق بینالملل،«1-دولت مسؤول در اعمال بینالمللی غیرقانونی،چنانچه قادر به اعاده وضع به سابق و یا جبران خسارت نباشد،میبایست اقدامات لازم را در جهت جلب رضایت متضرر به عمل آورد.
بدلیل فقدان قطعنامه ویژهای از سوی شورای امنیت در خصوص اجرای مؤثر حق جبران خسارات22 ،و بر اساس دستاوردهای حقوقی بدست آمده از رأی دیوان،مجمع عمومی در 20 ژوئیه 2004 در طی قطعنامه در راستای رأی دیوان اعلام کرد که«از اسرائیل درخواست میشود تا به عنوان دولت اشغالگر،به تعهدات حقوقی خود را بر اساس رأی مشورتی دیوان عمل نماید»،«از دبیرکل خواسته میشود تا نسبت به «ثبت»خسارات وارده به تمام اشخاص حقیقی و حقوقی مربوطه،مطابق با مفاد بندهای 152 و 153 رأی مشورتی اقدام نماید»."