خلاصه ماشینی:
"م سند عبارتست از«هر نوشته که در مقام دعوا یا دفاع قابل استناد باشد»و با توجه به تصریح ماده 6 قانون تجارت الکترونیک که:«هرگاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد،داده پیام در حکم نوشته است؛»و با توجه به شرایطی که در قانون تجارت الکترونیک در خصوص داده پیام مطمئن ذکر شده است،سند الکترونیک زمانی«دلیل» محسوب میشود که دارای شرایط زیر میباشد: 4-2-دستیابی اطلاعات و داده پیامها زمانی میتوانند به عنوان دلیل در محاکم مورد پذیرش قرار گیرند که قابلیت بازیابی و بازخوانی را داشته باشند.
4-3-تولید و نگهداری به روش مطمئن پذیرش اسناد در قالب الکترونیک از نظر حقوقی به معنای ایجاد اعتبار برای تمام دادهها و اطلاعات الکترونیکی نیست،بلکه شرایط فنی در قانون تجارت الکترونیک پیشبینی شده است که داده پیامهایی را که فاقد این شرایط باشند فاقد اعتبار حقوقی لازم میداند: ماده 14 قانون تجارت الکترونیک مقرر میدارد: «کلیه داده پیامهایی که به طریق مطمئن ایجاد و نگهداری شدهاند از حیث محتویات و امضای مندرج در آن،تعهدات طرفین یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که قائم مقام قانونی آنها محسوب میشوند،اجرای مفاد آن و سایر آثار در حکم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضایی و حقوقی است».
بنا بر این سند الکترونیکی که به صورت مطمئن تولید و نگهداری شده را میتوان صحیح دانست و با تصدیق انتساب آن به منتسب الیه،بیشک میتوان،مطابق با ماده 1291،اعتباری همانند اعتبار سند رسمی برای آن قائل شد،که در موارد 14 و 15 قانون تجارت الکترونیک نیز به این امر تصریح شده و آنها را در حکم اسناد معتبر و قابل استناد دانسته،که انکار و تردید نسبت به آنها مسموع نیست و تنها میتوان ادعای جعلیت به داده پیام مزبور وارد نمود و یا اثبات کرد که داده پیام مزبور به جهتی از جهات قانونی از اعتبار افتاده است."