خلاصه ماشینی:
"اما در همان زمان شخص بشر دوستی مثل مهاتما گاندی که در افریقای جنوبی به سر میبرد مشوق سیاهپوستانی شد که توانستند در 2191،کنگرهی ملی افریقا (Africa National Congerss) را با هدف آزادی و برابری کلیهی نژادها ایجاد نمایند،و همین حزب بود که عاقبت به ریاست نلسون ماندلا در 98 سال بعد رژیم سفیدپوستان و نژادپرست افریقای جنوبی را به سوی اجرای انتخابات همه نژادی سوق داد.
کنگرهی مردمی در کیپ تاون تشکیل شد و ماندلا به اتفاق دیگر اعضای کنگرهی ملی افریقا«منشور آزادی»را منتشر کرد که در آن آمده بود«ما به تمام اهالی کشور خود و جهان اعلام میکنیم که افریقای جنوبی متعلق به کسانی است که در آن زندگی میکنند،سیاه و سفید هیچ حکومتی مشروعیت ندارد مگر به خواست اکثریت مردم.
در 32 ژوئیه رونالد ریگان رئیس جمهور امریکا و مارگارت تاچر نخست وزیر انگلیس به منظور جلوگیری از تحریم اقتصادی رژیم پرتوریا خواستار آزادی ماندلا از زندان شدند و راجیو گاندی نخست وزیر هند نیز از جامعهی اقتصادی اروپا خواست که همهی دولتهای عضو آن در تحریم افریقای جنوبی شرکت کنند.
در 03 ژوئن رسما دولت پرتوریا لغو آپارتاید در افریقای جنوبی را اعلام کرد و در 7 ژوئیه ماندلا(27 ساله)به مناسبت خدماتش در زمینهی لغو آپارتاید به جای اولیور تامبو ریاست کنگرهی ملی افریقا را بر عهده گرفت و چندی بعد،در 12 دسامبر،قانون اساسی جدیدی برای افریقای جنوبی به پارلمان داده شد.
نلسون ماندلا با وجود آنکه از محبوبیت ملی و جهانی برخوردار بود علی رغم خواست ملت افریقای جنوبی در پایان ریاست جمهوری خود حاضر به پذیرش مجدد آن پست نشد و ترجیح داد در بهترین ایام محبوبیت خود از صحنهی سیاسی و اجرایی کشورش کنارهگیری نماید."