چکیده:
هدف این مقاله،بررسی و تبیین نقش برنامهریزی اقتصادی و اقتصاد جهانی بر تحولات برنامهریزی آموزشی در ایران میباشد.برنامهریزی اقتصادی در جهان بهطور جدی،پس از جنگ جهانی دوم،با اجرای طرح مارشال برای بازسازی آثار ناشی از جنگ آغاز شد.در این مسیر کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه با فرازونشیب فراوانی در زمینههای اقتصادی،فرهنگی و آموزشی مواجه بودهاند.در این راستا،شکلگیری اقتصاد جهانی از یکسو جریان منظمی از سرمایه،فناوری و نوآوری را درپی داشت و از سوی دیگر باعث شکلگیری کشورهای مرکز و پیرامون گردید.در رویارویی با بسیاری از چالشهای بالقوهی آینده،سیستم آموزشی با تأکید بر توسعهی انسانی،آموزش کالا و تحقیقات بنیادی-راهبردی مهمترین ابزار موجود برای پیشبرد برنامهها و واقعیت بخشیدن به آرمانهای هر ملت میباشد که در سراسر این مقاله به بررسی هریک از این متغیرها پرداخته میشود.
خلاصه ماشینی:
"سیاستهای برنامهریزی توصیه شده برای دهههای 0791 و 0991 تحت تأثیر بحران نفتی دههی 0791 و ورود کشورهای جدید صنعتی دارای توسعهی حمایت شده(از قبیل ژاپن،کره جنوبی،تایوان)موجب شد که سیاستهای توسعهی جهانی از رشد تولید ناخالص داخلی و افزایش تولیدات صنعتی بهسمت بهبود کیفیت امور اجتماعی مانند مسکن،کنترل و تنظیم خانواده و محیط زیست تغییر جهت دهد.
بهطور کلی از روند تحولات برنامهریزی اقتصادی و برنامهریزی آموزشعالی در جهان چنین برمیآید که چشماندازهای مثبت سیاستگذاری علمی و اقتصادی در دنیا باید از حوزههای زیر بهرهبرداری کند: *حوزههای مربوط به اشکال جدیدی از توسعهی اجتماعی- اقتصادی؛ -کار انسانی و طراحی و توسعهی نظامها و فناوریهای جهت داده شده به سوی انسان مداری؛ -خدمات اجتماعی و ارائهی آن به خانوارها؛ -نوآوری در زیست مدیریت،یعنی استفاده از منابع طبیعی برای تولید کالاها و خدمات مادی غذا و غیر غذا)و غیر مادی؛ -نوآوری قانونی و نظم بخش؛ *حوزههای مربوط به حفاظت و تقویت آزادی عمل دراز مدت کشورهای پیشرفته در سطح جهانی.
بنابراین الزامات نیل به هدف راهبرد برنامهریزی اقتصادی مبتنی بر توسعهی منابع انسانی در ایران عبارتند از:تبیین محورهای اصلی سیاستگذاری آموزشعالی و فعالیتهای اقتصادیدر سطح کلان و بلند مدت و پذیرش آن به عنوان یک باور فرهنگی و اقتصادی،پذیرش رسالتهای نوین آموزشعالی در جهان کنونی باتوجه به معیارهای توسعهی اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی،اصل قرار دادن برنامهریزی ارتباطی و مشارکتی در برنامهریزی اقتصادی و آموزشی،توسعهی شبکههای اطلاعرسانی و ارتباطات بینالمللی،برخورد ضربتی با فرار مغزها و ایجاد مراکز دارای ارزیابیهای خارجی تا حضور دانشمندان و محققان دیگر کشورهارا با خرید فناوری آزمایشگاهی و پرورش متخصصان خارجی تضمین کند."