چکیده:
در حدیث معروف «سلسلةالذهب» که امام رضا( آن را برای مردم نیشابور بیان فرمود، اگرچه توحید به مثابۀ پناهگاهی برای درامانماندن انسان از عذاب الهی معرفی شده است، اما برای آن، شروطی وجود دارد. شرط لازم برای ورود به چنین جایگاهی، پذیرش ولایت است که بدون آن، این امکان برای انسان فراهم نمیشود تا در حصن توحید داخل شود.این نوشتار درصدد است با رویکرد عرفانی ـ کلامی، با نگاهی به رابطۀ توحید و ولایت و جایگاه ولایت بهعنوان دژ و پناهگاهی مستحکم برای درامانماندن از عذاب الهی، به درک عمیقی از این روایت نائل آید و بیان کند که چگونه اعتقاد به ولایت، شرط لازم برای وصول به مقام توحید است.
In the famous narration of selselat-o-zahab، narrated from Imam Reza directed to the city of Neishaboor، believing the unity of God is produced as a shelter against the Divine punishment; yet it has some conditions. The essential condition to enter this shelter is to accept velayah; without accepting velayah، it is not possible for human to enter the haven of monotheism.
This article will try to consider the relation between unity of God and velayah، and the position of velayah as a strong shelter against the Divine punishment with a mystical-theological approach; and will try to deeply understand this narration. This article will show how believing in velayah is an essential condition to become monotheist
خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر، اگرچه خدا «ولی» است و از لوازم ولایت، پرورش موجودات و افاضۀ رزق معنوی و مادی آنان است، اما از آنجاکه هر موجودی برحسب سعه و ضیق هویت وجودی خود، میتواند مظهر این اسم شود، اولین مخلوق حق تعالی، حامل ولایت کلیۀ الهیه است.
توجه به این نکته نیز ضروری است که ولایت کلیه در خداوند ذاتی است و در غیر او عرضی؛ یعنی «اول ما خلق الله» در عین آنکه از همۀ موجودات، پرورندهتر و قادرتر است، باز از خود چیزی ندارد و تنها آیینه است؛ آیینۀ تمامنمایی که ذات و صفات جمال و جلال حقتعالی را نشان میدهد، اما سؤال این است که در ناحیۀ صعود، آیا میتوان به جایگاه توحید و قرب ذات اقدس حقتعالی، بدون این آیینه و آیت بزرگ، نائل شد؟ ما بر این باوریم که نور و تشعشع خورشید ذات الهی بهگونهای است که دیدۀ هر بیننده را کور میکند، لذا نمیتوان بدون آیینه و حجاب، جمالش را مشاهده کرد (ر.
ما بر این باوریم برای نجات از دام شیطان، اولا، فراگیری و عمل به تعالیم حیاتبخش مربی آدمیان؛ ثانیا، توجه به رب و پرورانندۀ جسم و روحبودن خداوند، ضروری است؛ یعنی ربوبیت الهی دوگونه پناهگاه را برای انسان فراهم میکند: اول اینکه، تعالیم هدایتی و تربیتی اسلام پناهگاهی است که اگر کسی با این تعالیم تربیت شود و پرورش یابد، تسلیم شیطان نشده، در نبرد با او به پیروزی خواهد رسید."