چکیده:
آنچه از نظر گرامیتان میگذرد،قسمت سوم بررسی مسایل اساسی در تولید و عرضه محصولات بخش کشاورزی است.در این قسمت ابتدا به بررسی وضعیت زیرساختهای بخش کشاورزی ایران که شامل حمل و نقل و راه،صنایع پشتیبان،تحقیقات و خدمات عمرانی است،میپردازیم و سپس امکانات بالقوه و بالفعل این بخش را در مورد زمین،آب، نیروی کار،مدیریت و بازار بررسی خواهیم کرد.
خلاصه ماشینی:
"قابل توجه است که با گذشت زمان نه تنها الگوی مصرفی افراد تغییر میکند،بلکه با بالارفتن سطح درآمد آنها میزان مصرف نیز افزایش خواهد یافت که این دو خود افزایش مصرف و به دنبال آن افزایش تولید را میطلبد و در کشور ما تولید بیشتر به نیروی کار بیشتر نیاز دارد.
براساس جدول شماره(11)اگر تعداد کارفرمایان در بخش کشاورزی را مورد بررسی قرار دهیم، خواهیم دید که در طول 03 سال گذشته تعداد آنها در بخش خصوصی از 0/8 درصد به 3/4 درصد رسدیه که این بیانگر افزایش تعداد آنها است و نشان میدهد با گذشت زمان اهمیت مدیریت در بخش کشاورزی بیشتر شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شماره(11)-سهم کارفرمایان بخش کشاورزی نسبت به شاغلین این بخش (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:اقتصاد ایران بارییر-سالنامه آماری 5-5-بازار اگر رشد جمعیت ایران را با نرخ 3/99 درصد یعنی نرخ رشد جمعیت در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در نظر بگیریم،پیشبینی میشود که در سال 57 جمعیت کشور به حدود 47 میلیون نفر برسد و اگر نیاز مصرفی مربوط به محصلوات کشاورزی جامعه را در حد 56 فرض کنیم و تغییر الگوی مصرف و افزایش درآمد سرانه جامعه را نادیده بگیریم،نیاز مصرفی جامعه به حدود 1/5 برابر سال 56 خواهد رسید که بیان میکند تا 8 سال دیگر بازار محصولات کشاورزی چقدر وسعت پیدا خواهد کرد.
اما اگر بخشی از محصولات کشاورزی رشد کرد که اهمیت آن کمتر است؛از قبیل میوه،در این صورت جهت حرکت بخش کشاورزی از طرف دولت کنترل نشده و نتیجه آن وابستگی بیشتر خواهد بود."